TOP 5 deficytu Radzieckiego

Zebraliśmy TOP5 towary deficytowe, z punktu widzenia rezydenta radzieckich miast. Oczywiście, że deficyt w temacie ZSRR całkowicie neohvatnaya i w różnych miastach, szczególnie stolice były różne, ale był pewien, że wszystkie niewypowiedziane życzeń rodzimy. Produkty te są prawdziwym twardą walutę. Trzeba powiedzieć, że walka o posiadaniu „deficyt” został ogłoszony „materializm” niewspółpracującego z tytułem Człowieka Radzieckiego.

Tushenka

Gulasz z połowy lat 70-tych stał się deficyt, tj. E. upragniony towar, który miał „dostać poprzez połączenia.”

Gulasz zamienia się w obiad makaron i ziemniaki, gryka i pustym zupy.

Gulasz gromadzony przez cały rok, i zabrali do kraju w okresie letnim. Gulasz w ZSRR - jeden z podstawowych atrybutów wędrówki, gdzie chętnie spożywane prosto ze słoika przy ognisku.

W czasie Radzieckiego gulaszu wytwarzano w 300 gramowe puszek pokryte grubą warstwą zawiesin olejowych i górnego kawałka papieru pakowego ukrytych. Jest on przeznaczony głównie do zasilania armii i uzupełnienia rezerw strategicznych na wypadek wojny nuklearnej na dostawę geologów, przesunięcie pracowników, i tak dalej. N. I tak na otwartym rynku nigdy nie było. Stew "naciągane". Wyjątkiem był importowany chiński gulasz „Wielki Mur” bardzo złej jakości.

Wołowiny w ZSRR przez dziesięciolecia były zarezerwowane dla deszczowy dzień, a zwłaszcza pokolenie, które przeżyło trudy wojny.

I tak, to było naprawdę wykonane ze świeżego mięsa i jest bardzo smaczne.

Hot literatura

Fakt, że Związek Radziecki był najbardziej czytanie kraj na świecie - prawda. Być może, i prawdopodobnie z braku innych rozrywek, ale to pokolenie ta sytuacja upadł na korzyść.

Jednak księgarze oceniano śmieci komunistyczną. Ale science fiction, kryminały i powieści historyczne wyprzedane natychmiast, a często sprzedawane pod ladą lub na czarnym rynku za niewiarygodne pieniądze. W porządnych domów bogactwo korzenie półce służył jako niezbędnego środka prestiżu rodziny.

Aby złagodzić deficyt książce, wprowadziła wiele programów, na przykład „Książki w zamian za 20 kg makulatury darowizny”, aby zapisać się do zebranych dzieł, i tak dalej. N.

,

Guma do żucia

Guma do żucia 80 aż produkt całkowicie niedostępny marker „firmachi” zbocze symbolu. Wpadła do tajnych ścieżek - od zagranicznych turystów, podróżników, żeglarzy, etc ...

Decyzja na własną rękę „guma do żucia” produkuje wykonane przez radzieckiego kierownictwa po tragicznych wydarzeniach z 10 marca 1976 r. W tym dniu na lodowisku Sokolnikov, trzeci mecz z serii junior zespół ZSRR przeciwko kanadyjskiej grupy rówieśniczej, zjednoczył pod nazwą Barrie Coop (Coop Berry). Sponsorem zespołu kanadyjskiego była firma Wrigley. Przez gier, kanadyjskie goście byli traktowani na naszych własnych, radzieckich dzieci talerze Wrigley. Na wieść, że odwiedzający goście są traktowani hojnym nieznanego gumy, szybko rozbita. W sporcie pałac „Sokolniki” do meczu bardzo dużo uczniów, chłopców i dziewcząt w wieku od 11 do 16. Po trzecim meczu ktoś z kanadyjskiego zespołu na podium rzucił garść gumy do żucia, natychmiast powstaje wysypisko dzieci chciał uzyskać cenionych -Każdy przeżuwa. „Sokolniki” Administracja zobaczył, że goście zajmują fotograficznych i kamer wideo i polecił, aby wyłączyć światła. W ciemności, ludzie spadają na siebie, potykając się, tworzą tłum. Według oficjalnych danych zginęło 21 osób, ponad połowa z nich - dzieci.

Do roku 1983, kwestia gumy opanowali niemal wszystkich większych miastach, guma do żucia był produkowany w cukrowniach, piekarnie, fabryki makaronów i innych przedsiębiorstw.

Ale konieczne jest powiedzieć, że jakość i nie leżała blisko obok cenionych Wrigley ...

,

Kawior czerwone i czarne

Mówi się, że po kawior wojna sprzedawane w sklepach radzieckiego jawnie, i to praktycznie nikt nie kupił. Wiele nie rozumiem co słony rzeczy.

Ale siedemdziesiątych wszystko się zmieniło. Kawior stała się twarda waluta, główną ozdobą stołu świątecznego, atrybut prestiżu. U ludzi to płynęła strumieniami z spetsraspredeliteli sprzedawanych w sklepach ciężko walutowych „Brzoza” dla kontroli (później będziemy rozmawiać o tym, co to jest) ...

Najokrutniejszą żarty, zrozumiałe tylko do współczesnych, była scena z komedii „Ivan Vasilyevich Zmiany zawód”, gdzie głównymi bohaterami rzucony na siebie ogromną tabliczce z czerwonym i czarnym kawiorem, a także nagrania z filmu „Białe słońce pustyni”, gdy obraz bohater zjada czarny kawior z łyżką z ogromnej misce i wypowiada słynne zdanie: „Jak mam zmęczony kawioru, chciałbym mieć chleb.”

"marką" jeansy

„Ostatnia nadzieja dziewczyny poślubić”, element odzieży, która zamienia dowolny „strój” w powszechnie akceptowalne wszędzie - na imprezie, w pracy, w teatrze i restauracji rzeczy zdecydowanie oddziela współczesnego człowieka od „redneck” z „miarki”.

Levi, albo, na przykład, Wrangler - to było bardzo fajne! A niektóre Indian Miltonz - dobrze, to jest do zaakceptowania zejść. „Non tarcia” jeansy, t. E O trwały kolor, Bułgaria, na przykład, produkcja nie jest w obrocie w ogóle. Jeans może kosztować między 100 a 300 rubli. Kiedy to było stipediya - 40 młodych specjalistów po studiach zdobył 100-120 i 250-300 - jest już wysoce wykwalifikowanych pracowników i menedżerów.

O przemyśle „samopal” będziemy wam innym razem - to dżinsy, szyte „na Małym Arnaut” tsehoviki importowanych z tkanki granicą „vytiraemost”, który w oczach ustawić nie było to możliwe, ale dlatego, że nabywca został zobowiązany do nacierania nowe dżinsy obslyunyavlenoy mecz - czy będzie na nim niebieską farbą, tak aby nie popaść w „rusznica”, czyli fałszywe ...