Anatolij Tarasow: zdjęcia, biografia, życie osobiste, osiągnięcia sportowe i ciekawostki

Życie każdego sportowca i trenera jest bardzo interesująca, a często pełne pasemkami. Jednak istnieją takie osoby na świecie, radziecki i rosyjski sportowe, które wyróżniają się i że zostanie zapamiętany na wieki. Jedną z tych osób była, jest i pozostanie przez długi czas Anatolij Tarasow - znany i słynny radziecki hokeista, piłkarz i trener. Jest to bardzo rzadkie, kiedy trenerem był jeszcze piękny i utalentowany gracz, aw dwóch najtrudniejszych sportowych, a ich przykład można uczyć i szkolić sportowców. Jego aktywność jest po prostu impregnowane miłości do życia i sportu. Ten człowiek z serca zawsze dawał z siebie wszystko, aby jego ulubiony przyczyny - sport. Ich bohaterowie muszą znać się osobiście, więc poniżej proponujemy przeczytać biografię Anatolija Tarasowa.

Dziecko Tarasova

Anatolij Tarasow urodził się w Moskwie w dniu 10 grudnia 1918 r. Gdy miał 9, zmarł jego ojciec, a ponieważ Anatolij był najstarszy syn wziął na roli starszych mężczyzn w rodzinie - dramatycznie pokazał swoje męskie cechy przywódcze i zdolność do pełnienia obowiązków i odpowiedzialności. Na przykład, jest pod opieką i opieką młodszego brata, a wiele z pomocy w domu mama. W tym czasie jego matka, Ekaterina Tarasova Haritonovna pracowała jako szwaczka, operator maszyny.

Od wczesnego dzieciństwa, bracia Tarasov starał się prowadzić zdrowy styl życia i zainteresowania sportem. W młodszym wieku chłopcy zniknęli na „Młodzi Pioneers” stadion, gdzie przeszkolony zespół piłkarski „Spartak”. Ponieważ ich dom był zbudowany w pobliżu kompleksu sportowego „Dynamo”, to określa się na swój los i sportowy kolor Dynamo w nadchodzących latach - dzieci zapisanych do szkoły, „Young Dynamo”. W tym czasie, Anatolii miał 11 lat. Posiadania umiejętności przywódcze, zdolność do podejmowania odpowiedzialności za siebie i ambitny charakter, stał się bardzo szybko, kapitan i jeden z liderów zespołu Dynamo młodzieży, a po pewnym czasie, a zespół z Moskwy został mianowany kapitanem. Anatolij ukończył siedem klas szkół średnich i od pewnego czasu oduczyć ślusarza w szkole zawodowej.

Według zaleceń otrzymanych od „Young Dinamo”, Anatolija Tarasowa, w 1937 roku został wpisany w autokarach High School w Moskiewskim Instytucie Kultury Fizycznej.

Nożna zawodowego Tarasova

Anatolij Tarasow rozpoczął karierę piłkarską w Odessie, „Dinamo”, w ramach której zajmuje ostatnie miejsce w grupie „A”. Dalej jako gracz, udał się do gry w Centralnym Domu Armii Czerwonej (w skrócie CDKA): 4. miejsce w mistrzostwach ZSRR w 1940 roku, a sezon 1941 dla piłkarza CAC nie ukończył z powodu początku Wielkiej Wojny Ojczyźnianej. Tarasov poszedł do przodu.

kariera Wczesne coachingu

Z wojną zawodnik powrócił do stopnia majora, udał się do rezerwatu i na polecenie trenera piłkarskiego Armii B. Arkadbeva został mianowany trenerem drużyny piłki nożnej i hokeja Air Force MVO - tak narodził trenera Anatolija Tarasowa. Jednocześnie Tarasov opuścił boisko, a jako odtwarzacza, tak aby był on jednym z unikalnych zjawisk radzieckiego i światowego sportu - Odtwarzanie trenera. Grał i trenował równie dobrze i jest jednym z najbardziej interesujących faktów z biografii wielkiego człowieka! Sukcesy jako trener był taki, że był widziany „na górze”, a w 1947 roku został powołany gracz-trener CDKA, która również nosiła nazwę CDSA, a później - CSKA. W klubie Tarasov spędził na boisku w sumie 100 występów, strzelając 106 bramek i został trzykrotnie mistrzem ZSRR w hokeju. W 1950 Tarasov postanowił zakończyć swoją karierę gry skupić się na zawodzie trenerskim. Jako trener CSKA hokeja Tarasov zdobył mistrzostwo ZSRR 18 razy (pierwszy - w 1948 roku, ostatni pod okiem trenera - w 1975 roku). Na zdjęciu poniżej ramy filmu „Legenda №17”, w którym rolę utalentowanego trenera grał O. Mienszykowa.

,

Tarasow i ZSRR zespół

Anatolij Tarasow na sukces w hokeju otrzymał tytuł „Honorowy trener ZSRR” w 1957 roku, aw 1958 roku został powołany do kadry narodowej ZSRR trener hokeja na ten post i osiągnęła wielki sukces. W ciągu pierwszych dwóch lat zespół ZSRR zdobył srebrne medale w Pucharze Świata (1958 i 1959), przy czym „brąz” Olympic Squaw Valley (1960), a potem przyszła era Tarasowa. Od początku 1960 roku, Tarasov stał się trenerem ZSRR, a wyznaczony starszy autokarów Arkady Chernyshev. Razem, dwa wagony pracował przez ponad 10 lat iw tym czasie reprezentacja ZSRR wygrał dziewięć mistrzostw świata z rzędu (1963 i 1971) i został zniewolony przez trzy razy olimpijskiego podium (1964, 1968, 1972). Zdjęcia Anatolija Tarasowa z reprezentacją ZSRR przedstawiony jest poniżej.

W IO w Sapporo (1972), że zdarzenie miało miejsce i koszty i Tarasov Chernyshev pozycji przeszkolenie reprezentacji. Według legendy, z wyższego kierownictwa politycznego ZSRR przed meczem z Czechosłowacją otrzymał celu dostosowania meczu w losowaniu, zespół krajów socjalistycznych zajęła drugie miejsce w grupie. Zwycięstwo w końcu wygrał reprezentacji ZSRR z wynikiem 5: 2, a drugie miejsce w grupie zajął amerykański zespół, po którym trenerzy zawieszony w pracy. Sprawa ta przemawia do wyjątkowej godności Tarasową i jako trener i jako osoba, która za przekonania polityczne jednostek nie iść do naruszenia wolnej duchem sportu, sportu i zasad ich osobistych przekonań. Historia była smutna jedno: coaching utalentowany duet nie przygotowanie zespołu do ZSRR Summit Series-72 Kanadyjczyków.

Okres po radzieckiej reprezentacji. Nożnej CSKA

Anatolij Tarasow jakiś czas trenował CSKA hokeja, gdy w 1975 roku z inicjatywy marszałka Grechko został powołany na stanowisko trenera piłkarskiej CSKA. Pomysł był bardzo prosty i jasny: jako trener Tarasov strzał do sławy bardzo ciężko człowieka, który zawsze idzie do końca, ćwicząc swoje techniki inscenizację procesu szkolenia i ścisłej dyscypliny. Prawdę mówiąc, takie podejście przyniósł mu dobre wyniki w hokeja, piłki nożnej nie daje ten sam efekt.

Jego metody treningowe nie różniły się dla ludzkości, a czasami większe poczucie sztuki jako część piłki nożnej: piłka nożna, gra w piłkę nożną, ciągniętych sztangą na barkach, praktykujących znane Tarasovskoye ćwiczeń „Canadian Bay” (ramię z systemem do uderzył w drzewo). W wyniku tego, że znacznie wzrosła w poziomie sprawności fizycznej, ale stracił technikę piłkarską, która doprowadziła do tego, że zawodnicy nie otrzymują dokładną transmisję i wstrząsy. Kolejny „Pozdrowienia z hokeja” został ustawiony na „przechodzić tylko do przodu”, jak Tarasowa był zawsze w hokeja i piłki nożnej do gry ofensywnej. W rezultacie piłka jest często zagubiony i do prawdziwych strzałów na bramkę przyszło rzadko. Za naruszenie tego przepisu, cały zespół dostał burę i dobrze: bębnowania na trawniku, a nawet coś bardziej interesującego. Jednak warto zauważyć, że Tarasowa był jednym z tych trenerów, którzy na przykładzie pokazał graczy, jak wykonywać ćwiczenia. Była osobą bardzo emocjonalną.

Pomimo tych metod, gracze (Astapovsky Vladimir, Vladimir Kaplichny et al.), Wówczas jest bardzo pozytywne opinie na temat trenera.

Tarasov dokładnie pogłębił w doborze „powołanie” graczy w wojsku, które następnie za pomocą więzi osobiste, aby wyciągnąć je do komendy wojskowej. Na przykład, co stało się z Siergiej Olszanski, Vadim Nikonow, Jurij Chesnokov, który później stał się legendy armii Club. Niestety, wszystkie te niesamowite ruchy i wysiłki nie przyniosły pożądanego rezultatu. Pod przewodnictwem CSKA Tarasowa zajął 13. miejsce w pierwszej lidze. Najwyraźniej wszystkie te same, w dwóch zupełnie różnych dyscyplin sportowych jest niemożliwe i nie ma sensu stosować dokładnie takie samo podejście do gry i procesu treningowego. Ale dla takiego Przestroga, jak również za jego wkład w szalonych sportów sowieckich zawsze będziemy pamiętać i zawsze będzie wdzięczny do wielkiego trenera. Dlatego ważne jest, aby dowiedzieć się o życiu ludzi sukcesu i biografii Anatolija Tarasowa - to niewątpliwie kalejdoskop jasnych i niepowtarzalne historie, doświadczenia i osobisty przykład, jak można kochać życie i swoją pracę.

wspaniałych ludzi podniosła Tarasov

Wielki trener przyniósł ogromną liczbę graczy, którzy stali się mistrzami i zwycięzców mistrzostw świata i igrzysk olimpijskich (wszystkie hokeja). Pierwszym z nich jest, oczywiście, Valery Kharlamov i Władysław Tretiak i Anatolij Firsov Boris Michajłow, Victor Kuz'kin Aleksandr Ragulin i wiele innych.

Inne postęp i trener Regalia

Jego doświadczenie i umiejętności Tarasov przeszedł nie tylko na lodowiska hokejowego, ale także poprzez książki: „Taktyka hokeja” (1963), „Hockey Future” (1971), „na lodzie. Założyciele i przybysze „(2015).

Trener w 1964 roku założył w turnieju wśród wszystkich republik dla zespołów dziecięcych, „Złoty Puck”, a po coaching przewodniczył w klub hokeja dla dzieci „Złoty Puck” (do 1991 roku), który wykształcił wielu mistrzów.

Rodzina Anatolija Tarasowa, a ostatnie lata swego życia

Tarasov poślubił dziewczynę Ninę w 1939 roku. Para poznała się podczas studiów w moskiewskim Instytucie Wychowania Fizycznego (Wyższa Szkoła trenerów), gdzie Nina również wyszkolonego i późniejszy nauczyciel wychowania fizycznego. Wprowadzenie nastąpiło w studlagere niedaleko Serpukhov. Para były bardzo piękne i harmonijne parą. W trener Tarasowa życia rodzinnego, jak mówią, to zupełnie inna osoba, ale został wychowany przez swoich dwóch córek (Tatyana i Galina) w duchu Spartan obozie. Chociaż Tarasowa żona, Nina G., myśląc o nim, zawsze mówił jej męża pozytywnie i ciepło, nazywając go opiekuńczy i taktowny, wielki ojciec i dobrego męża. Wiele osób uważa, że ​​to dzięki jego żony Tarasov osiągnęła taki wielki sukces.

Warto zauważyć, że jego córka Tatiana poszedł śladami ojca i zaangażował się w sporcie, tak że ZSRR i Rosja od wielu lat otrzymał wybitny trener łyżwiarstwa figurowego.

Tarasov zmarł w 1995 roku, w dniu 23 czerwca, w wieku 76 lat.