Alexander Grave: fotografia, biografia, życie osobiste i kariera sportowa hokej gracz

Great and Terrible. Te dwa pseudonimy należał do władców: Aleksander Wielki, a naszym Iwana IV Vasilyevich. Ale nie jest to człowiek, który został powołany, a w ten sposób i to. I zasłużył, zdobywając wiele zwycięstw nie na polu bitwy, ale w grach hokeja. Jest mało prawdopodobne, że ktoś sugeruje, patrzy na grę utalentowanego chłopca z zespołem Chabarowsk prosty stoczni, który został nazwany „Młodzież”. Jednak pierwszym, który widział go jako przyszłego mistrza, Valery Dementiewa, stając się bardzo zielony 15-letni młodzieniec Sasha Grave na gry w turnieju, gdzie wszyscy byli dwa lata starsza od niego. „Złoty Puck”, był to pierwszy poważny test dla przyszłych legendach rosyjskich aren lodowych. W tym czasie jednak, radziecki. Po upadku Związku Radzieckiego, grał w Federacji Rosyjskiej uznano mecze.

Początek toru

Na lodzie, którzy nie mogli nawet stanąć na łyżwy chłopca, urodzonego w 1969 roku, moi rodzice wzięli. Żyli w południowej dzielnicy stolicy Terytorium Chabarowsk i szkolenia musiał udać się do pierwszego. To nie jest blisko, ale jak się później okazało, ta pierwsza trudność była niczym w porównaniu z tym, że Sasha jest oczekiwany w przyszłości. Nawiasem mówiąc, ojciec i matka matki miasta Dalekiego Wschodu nigdy nie opuścił, choć syn był w stanie przenieść je do Kanady i USA w latach 90-tych.

Kolejnym krokiem w karierze sportowca po „Młodzież” był zespół młodzieżowy Chabarowsk Army Sports Club. Ale nie długo Grave Alexander, dla których hokej był głównym zajęciem, nie późno. Już w 1986 roku, zbierać kwiaty uzdolnionej młodzieży kraju Wiktor Tichonow zaprosił go do CSKA. Wszelkie facet w jego wieku mogli tylko pomarzyć o tym. Wiele osób nie czekał. Mistrzostwa w Unii, jest niemal pewne - zespół i brać udział w mistrzostwach świata i igrzyskach olimpijskich. Jest to korona drabinie kariery, ale, jak wynika z niedalekiej przyszłości, a nie dla Grave Aleksandra. W międzyczasie zaczął przyzwyczajać się do nieletnich części najlepszym klubem w kraju Sowietów.

,

Obecnie - Champion

Dużo czasu nie miały. Trzy lata temu był strzelcem w „Golden Puck”. Piętnastu lat nastolatek w 1986 roku przeniósł się do Moskwy, i bardzo szybko stał się jednym z laureatów młodzieży Pucharu Świata. W następnym roku, wśród swoich złotych medali było nagrodzić tylko o pierwsze miejsce w dorosłym mistrzostw. Tylko dlatego, że w tych zawodach najlepsze drużyny hokeja na świecie „Red Maszyn” wziął tylko drugie miejsce. Ale Grave był najlepszy wśród strzelców i zdobył włączenia do symbolicznej drużyny turnieju. Ale nie był jeszcze dwudziestu lat.

Jak biografii Aleksandra Grave, decydujący 1989 stał się dla niego. Zimowe Igrzyska Olimpijskie w przewidywanym zwycięstwie radzieckiej reprezentacji hokeja. Nikt jeszcze nie sugerował, że nowa gwiazda CSKA i reprezentacji to ostatni medal na tym poziomie. Potem grał z Fedorowa i Bure. Wszyscy postrzegają je jako nowe niezwyciężonej trójki jako część radzieckiego zespołu. Był prawy skrzydłowy ze swoim pamiętnym stylu gry.

Skandal Sztokholm

Tak więc, w lutym 1989 r. Olimpiada dla nas. Kolejny turniej - Puchar Świata wśród młodzieży. Turniej odbył się w północnej części Stanów Zjednoczonych, na Alasce. Gdy stało się jasne, później harcerze NHL „Buffalo Sabres” Mogilny zainteresowane w lecie, w czerwcu. I na Alasce, Alexander po raz pierwszy spotkał się z klubu trener-hodowcy. Po pomyślnym zakończeniu gry World Cup dla nas w Sztokholmie, był skandal, co nie było w historii radzieckiego hokeja. Najmłodszy zespół sportowiec zniknął z hotelu przed lot do domu. Co było powodem decyzji hokeista Aleksander Grave ucieczki? Istnieje kilka wersji, oprócz tego, nagłośnionej przez siebie. Ale po pierwsze, pamiętajmy, co było podczas radzieckiego okresu jego kariery.

,

Golden Boy Sasza

Sukcesy prawdziwie złoty chłopiec radzieckiego hokeja była imponująca. Pierwszy sezon z CSKA: 28 gier, 15 goli, jeden pomagać. Rok później punkty systemu „bramki + pass” na 20, jednak w 39 grach. Ostatni sezon w głównym zespole kraju, z 31 gry, skończył z wydajnością 11 + 11 (bramki + pass). Mistrzostwa Świata Młodzieży w 1987 roku, skończył za niego 5 rekrutowanych okularów. Dalej - 18. To, po którym Alexander zniknęła też był daleko bezrezultativen: 12 punktów. Jednak u dorosłych zawodach tej rangi, stał się autorem zaledwie trzy asysty. Ale na olimpiadzie została oznaczona 3 bramki i 2 pasami. To nie licząc trzech mistrzów ZSRR i tytuł Honored Mistrza Sportu w 19 lat. Jednak jego reputacja była mieszana. Wiele zauważyć, arogancję, że jest ona w ZSRR nie było mile widziane.

Skandale

Dwa lata w CSKA oznaczone przez kilka skandali. Jeden z nich mówił. Pomimo sukcesu, powiedział, i był najbardziej niedoświadczony. Ktoś doprowadzić do takiej sytuacji, jako zbiór celów polu po treningu? Najwyraźniej Sasza nie był chętny, aby to zrobić. Irek Gimaeva było dostosować jego krzyki, za który otrzymał cios w szczękę. Po tym, „bohatera” w ciągu kilku dni, boi się iść do pociągu. Aw ostatnim z jego życia w mistrzostwach meczu z ZSRR „Spartakus” była walka z Yuri Jaszyn, adwokat przeciwnej drużyny. Kilka zawieszenie mecz i niebezpieczeństwo, że takie zachowanie zostanie zabrany do tytułu uhonorowany Master of Sports. Kto wie, może to była „last straw”, przyspieszyć podejmowanie decyzji, po których uznano za zdrajcę przez kilka lat.

ucieczki

Wróćmy do wersjach. Przede wszystkim wyraził trener oburzenie. Wiktor Tichonow nigdy nie wybaczył jego uczeń. Im bardziej był przekonany Alexander zwabiony ogromny w porównaniu z tym, co on dostał pieniądze w ZSRR. Ponad sześćset tysięcy dolarów za pierwszy rok w NHL - nie żart. Tichonow powiedział, że najprawdopodobniej, decyzja była spontaniczna. Krótko przed tym, hokeista poprosił go o pomoc. Potrzeba posiadania mieszkania w Moskwie, wyjaśnia, że ​​chce przenieść się do rodziców. Ponadto, ma zamiar się ożenić. Ale niespodziewany akt Aleksandra Grave (zdjęcie w artykule), najprawdopodobniej, nie było. W lecie poznał swoją przyszłą klubu.

Pierwsze dni w obcym kraju

Muszę powiedzieć, akt hokeista Aleksander Grave, którego biografia rozważamy, było ryzykowne. Nawet po incydencie w Moskwie wyraził oficjalnie, z Kanady został odebrany bez wieści. Tylko wiedział o wyjeździe do stolicy Szwecji dyrektor generalny klubu, więc zainteresowanych Mogilny. Wcześniej, Gerry Meehan spotkał się z Aleksandrem. Zaledwie dzień później gazeta opublikowała raport sensacyjne. Zgodnie z tymi artykułami, pierwszy dzień zbiega odbyła się w odosobnieniu. Ale wiemy, że on jest z towarzyszącymi zmienionych kilku hotelach. Najwyraźniej bał wszechmocny KGB. Wszystko zależało od decyzji rozwiązań serwisowych imigracji i naturalizacji. Mogą one mieć znaczny wpływ negatywny stosunek do tego obawy Federacja Hokeja Unii i władz w ogóle. W USA, wszedł tylko z rozdzielczością czasową. Było to konieczne, aby udowodnić wiarygodność powodów, które doprowadziły go do opuszczenia kraju. Nawet wtedy był nie do utrzymania wersję, na której on zrobił to z miłości do dziewczyny z miasta Alaski Anchorage. Aleksander starał się przekonać władze imigracyjne, Meehan powiedział dziennikarz odmówił. Tutaj musimy również wspomnieć fakt, że niektóre wróble NHL ołowiu. W tym czasie nastąpił zauważalny odwilż w stosunkach z Ligi Komitetu Kultury Fizycznej Radzieckiego. Jest nadzieja, że ​​niektórzy gracze wciąż być uwalniane do gry w Kanadzie. Ponadto, Siergiej Pryakhin już dołączył do „Calgary Flames”. Aby zniszczyć to nie jest poszukiwany. Ale, jak widać, i urzędnicy sowieccy nie było z jego rąk. Ograniczona do etykietkę dezertera. Między innymi był wojskowym, więc został uznany za dezertera. Cały zespół miał dać dowody śledczych z KGB.

defector

Nieodwołalna decyzja radzieckiego hokeja był po wiadomościach, że podporucznik przeciwko Grave ojczyzny ścigane. Powrót stało się niemożliwe. Pierwszy rok był bardzo trudny w obcym kraju. Znajomość języka angielskiego była na minimalnym poziomie. Miasto dała nazwę swojego nowego klubu, nie był również najlepszy w Stanach Zjednoczonych. We wczesnych latach 90-tych Buffalo był w kryzysie, a nie w przeciwieństwie do rosyjskich depresją przedmieściach czasu. Krąg przyjaciół był bardzo wąski. Rosyjska diaspora była tam, ale nie przekracza 300 osób. Ponadto, w celu komunikowania się z rodakami Obawiał się z tego samego powodu. KGB nazywa zwykłego strachu. Nawet wtedy, gdy w 1994 roku pozwolono mu wejść do Federacji Rosyjskiej, nie był pewien, że lotnisko nie spełnia mężczyzn w mundurach.

powodu ucieczki

Powody takiej radykalnej zmiany życia, o którym mówi Alexander G., w ogóle, są powszechne. Zwycięzcą w jeszcze bardzo młodym wieku, mistrzostwa świata i stał się złoty medalista olimpijski sportowiec nawet nie mają własnych domów. To nie pasował prawie koszar w CSKA. Wszakże wszyscy byli oficerowie. Jedenaście miesięcy w roku, powiedział, byliśmy na zgrupowaniu w lesie. Wytrzymać to, oczywiście, nie jest łatwe. Tym bardziej, że w grach za granicą, widzieli zupełnie inne życie. I widział biorąc kształtować życie wielu ludzi, po wycofaniu się ze sportu. Podając się do postępowania przed sądem krajowym, często o złym stanie zdrowia, nie pozostaje im nic. Czekać na taki sam los nie lubi. Ale po raz pierwszy i to było trudne. Jeden z partnerów w klubie przypomniał, jak Alexander zaproszony na swojej pierwszej Nowego Roku w Stanach Zjednoczonych. Wszystko zabawa, obchodzone święto i radzieccy goście siedzieli cicho na uboczu. Policzkach płynęły łzy. W przeszłości, zostawiłem wszystko: przyjaciele, kochankowie, rodzice. Mam nadzieję spotkać się pojawił iluzoryczne.

Postępy

Ciężki stan psychiczny wpływa na wydajność pierwszego sezonu. I w zupełnie innym stylu ulubionej grze nie było to łatwe do opanowania. Po pięknym hokeja wirtuoza z Fedorowa i Bure musiał przyzwyczaić się do chropowatych, hokej mocy, gdzie główną zasada brzmi jak „hit-and-run”. Piętnaście goli, oblatany po szoku przy bramie przeciwników, to na pewno nie coś oczekiwać od dezertera. Ale wierzył. W następnym roku w „Buffalo” ukazał Pat Lafontaine. Podczas gdy ich co-op do pochówku nazwie era dla klubu. Przychodzę 1992, a oni pokazali na co ich stać. Przez dwa - 129 goli. Klub był w stanie po raz pierwszy pójść dalej niż w pierwszej rundzie play-off w ciągu ostatnich dziesięciu lat. Po jednej z gier z klubem „Montreal”, gdzie Alexander złamał nogę, duet rozpadł się, ale to nie wyklucza, że ​​zespół mógł iść dalej. Wynikiem tego roku Grave i jest obecnie jednym z najlepszych graczy Rosji w NHL. Walnął aż 76 bramek i zdobył tylko 127 punktów. To było w ogóle, jest bardzo prosta, ale to nie miało nic do przeciwstawienia. W środkowej strefie Amerykanin rosyjskiego oddał piłkę do przodu i czekał na odpowiedź.

zespół gry

Kolejny klub do sześciu sezonów, był „Vancouver”. Aleksander spotkał się z partnerem w CSKA. Ale Pavel Bure grał na tym samym boku, tak, że w jednym potrójnym pojawili się na lód jest bardzo rzadkie. Ponad sto punktów w pierwszym sezonie, 76 z nich - cele. Ale po tym wydajność pogorszeniu. Następny - "New Jersey". Jego sezon 2 gdzie miał jako lider klubu. Wkrótce Paul otrzymał bardzo poważne obrażenia. I jego rosyjskiego partnera, który rok grał najwięcej meczów w sezonie. To był rekord, ale jego własna, a nie tylko jeden. Miał zresztą po raz drugi stał się właścicielem ponad stu punktów. Wkrótce, jak mówią, na osobistych zleceń Jelcyna, pozwolono mu wejść Rosji. Dla reprezentacji nowego kraju, grał tylko raz, w Pucharze Świata. Stało się to w 1996 roku, kiedy nasz zespół stał się dopiero na czwartym miejscu. Strzelił w 5 meczach, w których grał, 6 punktów. Nikt inny umieścić na formularzu nie może przekonać go do reprezentacji, nawet Wiaczesław Fetisov.

Postępy

Alexander grób stał się pierwszym rosyjskim, któremu powierzono kapitanem w klubie NHL. Cztery razy był członkiem Dream Team „All Stars”. W 2000 roku został jeszcze Puchar Stanleya. Ponadto, jest członkiem Triple Gold Club. To gracze, którzy byli w stanie wygrać Olimpiadę Stanley Cup i Pucharze Świata.

Wiele osób zastanawia się, jak tam było życie osobiste Aleksandra Grave, gdzie mieszka teraz, co robi.

,

i - Rosyjski

Pomimo faktu, że stosunek do ojczyzny jest nadal niejasny, Alexander G. podkreśla, że ​​czuje się po rosyjsku. W Vancouver, gdzie Alexander Grave z rodziny kibicowania rodaków podczas meczu przeciwko Republice Czeskiej, odpowiedział na kilka pytań z rosyjskich dziennikarzy. I wspomnieć o ich ojczyźnie. Grave Alexander i jego żona (fot hokeista w artykule), syn 11 lat i 13-letniej córki były na meczu. Młodsza córka, która była tylko kilka miesięcy przebywał w domu z opiekunką. Przez czas Alexander Grave, jego żona i dzieci były już mieszka w południowej części Stanów Zjednoczonych, na Florydzie. Przenieśliśmy się tam z New Jersey. W Rosji zdarza się kilka razy w roku, jak zgodził się zostać asystentką prezesa klubu „Cupid” z natywnym Chabarowsku. Inna pozycja w jego organizację amatorskiego rankingu hokeja - Night Hockey League. Jest członkiem zarządu fanów klubowych i weteranów jednej z najbardziej popularnych gier w Federacji Rosyjskiej.