Bobby Orr: biografia i życie osobiste

Bobby Orr - jeden z największych hokeistów na świecie, grał w „Boston Bruins” w późnych latach 1960 - połowa 1970 roku. Choć grał w National Hockey League z 9 pełnych sezonów (1966-1975)., A jego nazwa nie może być postrzegana na szczycie listy strzelców, jest on uważany za jednego z najwybitniejszych hokeistów wszechczasów. On zrewolucjonizował grę, łącząc obrony z atakiem pokonać obrońców i rejestruje dwa sezony był najlepszym strzelcem NHL.

Artykuł jest poświęcony biografii sportowej i życiu osobistym Bobby Orr.

hokej na Prodigy

Robert Orr Gordon urodził się w 1948 roku w miejscowości wypoczynkowej Parry Sound (Ontario, Kanada), położony nad zatoką jeziora Huron Georgian Bay. Jego ojciec, Douglas był pakowacz dynamitu w fabryce amunicji, a matka ARWA pracowała jako kelnerka w restauracji motelu. Rodzina miała 4 dzieci: Ron Patricia, Douglas Jr. i Penny.

Podobnie jak większość dzieci w Parry Sound, Bobby zaczął jeździć szybko po nauczył się chodzić. Jak kijem łatwiej było zrobić to wcześnie zainteresował się gry w hokeja. Niezwykła zdolność chłopca były widoczne od samego początku. W tym czasie miał 9 lat, był już w stanie grać z dorosłymi w amatorskim zespole swojego ojca.

Młody, blond i niebieskie oczy Bobby Orr (podane w artykule zdjęcie) był mniejszy i lżejszy niż większość jego rówieśników (nawet w najlepszych latach, miał Krótkie Wzrost 180 cm w NHL i waży 79 kg), ale pod wrażeniem autokarów Parry Sound ich umiejętności, prędkość i upór. W 1960 roku, w wieku 12 lat, poprowadził swój zespół w ostatniej rundzie Pucharu Ontario. To właśnie podczas tego spotkania, Bobby zaczął przyciągać uwagę agentów hokeja. Niemu wykazały zainteresowanie kilku klubów, ale „Boston Bruins”, który następnie był najgorszy w NHL, był najbardziej aktywny. Aby zdobyć przychylność chłopcu, że klub przekazał pieniądze na program hokejowej młodzieży Parry Sound, a jego przedstawiciele regularnie odwiedził swoją rodzinę.

"Oshawa Generalne"

Wytrwałość „Bruins” opłaciła. W 1962 roku, 14-letni Bobby podpisał kontrakt z junior drużyny hokejowej „Oshawa Generals” to klub gospodarstwo uczestnika Boston NHL. Z kolei rodzina Bobby Orr otrzymała małą rekompensatę pieniężną i nowy tynk do jego domu. W „Oshawa” zapłacił za jego pokoju, a on był już $ 10 a pieniądze tygodni kieszeń. Zdając sobie sprawę, że transakcja nie zostanie wykonana na rzecz swego syna, Douglas Orr zatrudnił doświadczonego prawnika Toronto Alan Eagleson do Bobby reprezentowane w przyszłych negocjacjach kontraktowych. Chłopiec tęskni, a nowa rodzina traktuje go bardziej surowo niż rodziców. Na jego czterech latach występów w „Oshawa” powiedział, że każdy odpowiada wynikach trwających wysiłków: tych, którzy byli pracowity, wie, że w ciągu 18 lat staną się profesjonalistami.

,

Debiutant roku

Bobby Orr grał tak dobrze w zespole młodzieżowym, że „Boston Bruins” zajęłoby mu rok wcześniej, jeśli nie wyklucza zakazujące gracze mają co najmniej 18 lat. Kiedy pojawił się w klubie w 1966 roku, stał się najlepiej opłacanym lat debiutantem w historii National Hockey League, zdobywając 25 tys. USD. Rocznie. Podczas gdy średnia pensja w NHL było 17 tysięcy. USD. Rocznie, a największa gwiazda ligi legendarny Gordie Howe klubu Detroit, „Red Wings” w roku zarobił około 50 tys. Dolarów.

Wykazując ducha zespołu, który przyniósł Bobby szczery szacunek dla drużyny, zapytał jego prawnik Alan Eagleson organizuje Stowarzyszenie graczy NHL. Ten odegrał ważną rolę w podnoszeniu poziomu płatności dla wszystkich graczy. Pod koniec swojej kariery, Orr zdobył 500 tys. USD. Rocznie, choć nie mogą być porównywane z pieniędzy otrzymanych takich graczy jak Wayne Gretzky po nim. Ale nie denerwować wysokie pensje dzisiejszych graczy. Orr już zdenerwowany, że są one zarabiać dużo pieniędzy, tylko 3 wykazywały dobrą wydajność 10.

Praca sportowych i osiągnąć

Bobby Orr był w NHL z hype, że wydawało się niemożliwe żyć na swoją reputację. Jednak on nie zawiódł swoich fanów. Pomimo faktu, że "Bruins" ponownie wykończone u dołu sześciu drużyn National League w sezonie 1966-1967. Bobby wygrał Calder Trophy jako Rookie of the Year. W następnym sezonie, zespół Boston, wzmocniona przez przejęcie Phil Esposito, Kena Hodge'a i Freda Stanfield z Chicago „Black Hawks” zajął III miejsce w dywizji wschodniej NHL rozszerzony i awansowała do play-off Pucharu Stanleya. Orr otrzymała Norris Trophy, przyznawana wybitnych obrońców ligi (zdobył nagrodę dla następnych 7 sezonów). Po żałosne „Bruins” jest teraz zaliczane najbardziej konkurencyjnych zespołów National League.

Stanley Cup Champion

Kolejne osiągnięcia sportowe Bobby Orr nie mniej imponujące. W sezonie latach 1969-1970. „Bruins” zdobył Puchar Stanleya po raz pierwszy od 29 lat, pokonując „St. Louis Blues” w czterech prostych gier w ostatnich playoffs. Orr zapewnione Cup dla Bostonu, strzelając zwycięskiego gola w godzinach nadliczbowych czwartego meczu. Poza Norris Trophy wygrał Hart Trophy (najcenniejsza nagroda NHL), Art Ross (najlepszym strzelcem w lidze) i Smyth (najbardziej wartościowy gracz w fazie playoff). To był pierwszy raz, hokeista uzyskał wszystkie 4 nagrody w jednym sezonie. Pod koniec 1960 i na początku 1970, NHL rozszerzył się szybko w mieście, gdzie hokej nie jest tradycyjnie popularne. Bezprecedensowe wyczyny Bobby Orr dopuszczone do sprzedaży biletów i tam wykonana w hokeja w Stanach Zjednoczonych przez krajowego sportu. Był kluczową postacią, charyzmatyczna osobowość, wokół którego w ciągu 70 lat do zjednoczenia całego hokeja, podobnie jak kiedyś zjednoczona wokół golfa Arnold Palmer, baseball - Around Baba Ruth i futbolu amerykańskiego - około John Yuntasa.

Memoriał wykończenie

Jednym z najbardziej pamiętnych momentów w historii hokeja, bez wątpienia goli Orr na Dzień Matki 10 maja 1970 roku, po 29 latach, ponieważ z klubu „Boston Bruins” Wreszcie zdobył Puchar Stanleya. Było to spotkanie c „St. Louis Blues” w czwartym meczu mistrzostw. Na zadaszonym arenie, „Boston Garden” był gorący i wilgotny, a gra po prostu poszedł do dogrywki. Na 30 sekund 4. okres Orr podniósł krążek na Larry Keenan i podał jego kolega Derek Sanderson. Bobby pobiegł do bramy, i uczynił go Sanderson przeniesienie. Po Orr uderzyć krążek, obrońcą „St. Louis Blues” Noel Picard użył kija wysłać go w powietrze. Celem siatki, a fotograf Ray Lucier udało się uczynić słynny obraz Bobby'ego, latające w powietrzu równolegle do lodu z otwartymi ramionami i z wyrazem radości na twarzy. Właśnie wrócił do Pucharu Stanleya w Bostonie.

Dysk Style

W „Bruins” od końca 1960 i początku 1970 roku, grał trudne i brudne (w przeciwieństwie do eleganckim stylu klasycznego, „Montreal Canadiens”, najczęściej zwycięzca Pucharu Stanleya). Bobby Orr był niezwykle uprzejmy i przyniósł z lodu, ale w trakcie gry nigdy nie unikał walki. Chociaż on powiedział, że nie była brudna gra, i pragnienie, aby zawsze wykonywać swoją pracę za pomocą wszelkich środków, uświadomił sobie w późniejszym życiu, że przemoc i bojowość - zły przykład dla dzieci. W 1982 Orr wyreżyserował krótkometrażowy film „pierwszą bramkę”, która powiadomiła młodych sportowców i ich rodziców w pierwszej kolejności korzystać w hokeja, a następnie wygrać.

"Sunset Bruins"

Po „Montreal Canadiens” pokonać Club Boston do playoffs sezon 1970-1971. Wrócił do Pucharu Stanleya w latach 1971-1972. Ale szczęście opuścił zespół. Pod koniec sezonu niektóre z najlepszych graczy w t. H. Jasna środkowej przodu Derek Sanderson, już do nowo utworzonej World Hockey Association. Szereg jakości odtwarzaczy druga kondygnacja zaginął w innym projekcie ekspansji. Orr pozostało z „Bruins”, ale kontuzja kolana, która prześladuje go od początku kariery zawodowej, staje się coraz bardziej poważna. Według niego, każdy młody człowiek myśli, że są one wieczne i może podbić świat, ale wiedział już w latach 1974-1975, że wszystko się zmieniło. Orr grać, ale nie tak bardzo jak wcześniej. Kolana bolały przed, w trakcie i po meczu. Nie mógł tego zrobić, zanim udało mu łatwo.

Przejście z Chicago,

W 1976 roku spór o zamówieniu przerwany player relacje długoterminowe hokej Bobby Orr z „Bruins”. Stał się rzecznikiem Chicago „Black Hawks” jako wolny agent, ale z powodu problemów z kolanem przez 2 sezony pozostawionych na lodzie tylko kilka gier. W 1978 roku niechętnie ogłosił zakończenie kariery. Po zerwaniu z „Bruins” Orr nie był przygotowany na reakcję fanów Boston kiedy jego koszulka z numerem 4 została wysłana na belce „Boston Garden” w roku 1979. Ten wyświetlacz miłości opuścił go bez słowa i na skraju łez. Te same emocje towarzyszą ceremonii zamknięcia starego Boston Arena w 1995 r. Legendarny hokeista ostatni pojechał na lodzie „Boston Garden”.

Trudności finansowe

Problemy Bobby Orr nie kończą się jego emeryturę. Eagleson reprezentowana go, zanim on swój pierwszy kontrakt podpisał z „Boston Bruinz”, zarządzał finansami w hokeista, tak aby był w wielki dług do kanadyjskich i amerykańskich organów podatkowych. W 1980 roku, Orr, w istocie stał bankrutem. Jednak wszystkie zbrodnie Eagleson nie były widoczne przez wiele lat. Dopiero w 1992 roku, kanadyjski prawnik został oskarżony w Stanach Zjednoczonych w 32 epizodach haraczy, oszustwa i kradzieży odnoszącego się do czasu, kiedy prowadził w lidze graczy NHL. W końcu służył 18 miesięcy pozbawienia wolności. W biografii Bobby Orr ma następującą Ciekawostka: po wyroku Eagleson on i 18 innych graczy zagrożone opuścić Hall of Fame, jeżeli sprawca pozostanie w nim.

Zapis

Chociaż Orr profesjonalny nie wyjdzie na lodzie przez ponad 20 lat, jego wpływ może być nadal widoczne w grze. To wciąż pozostaje jedynym rozgrywającym, który kiedykolwiek był najlepszym strzelcem w National Hockey League. Jego manipulacja podkładki, w tym obrót o 360 stopni i nadal inspirować, a jego 30-sekund i dłużej grać w mniejszości pozostają legendarne. Niemniej jednak, mimo że Orr często naśladowany, nikt nie mógł dopasować jego zdolność do łączenia obrony z atakiem. Choć gracze z dłuższymi kariery przewyższał go w liczbie bramek, to średnio na 1, 39 punktów za regularną grę i 1, 24 za grę w play-off, wydaje się, pozostanie na wiele lat odnotowują obrońców.

Życie osobiste

Bobby Orr i jego żona Peggy, dawny terapeuta, mieszkają na przedmieściach Bostonu, a także właścicielem domów na Cape Cod i na Florydzie. Mają dwóch synów, Darren i Brent. Orr spędza czas robi wiele inwestycji i działalności charytatywnej. On nie jest zainteresowany w coachingu i chciałby wrócić do profesjonalnego hokeja jako właściciel zespołu. Orr zadowolony, że wycofał się młode. Okres adaptacji była trudna, ale on poradził sobie ze wszystkim. Teraz ma dobre życie.

W 2002 Orr opuścił firmę marketingu sportowego Woolf Associates, w celu ustalenia własnej Orr Hockey Group, reprezentujący kilku graczy NHL.