Wiktor Onopko, piłkarz: biografia, życie osobiste, kariera sportowa

Środkowy obrońca - jedna z najważniejszych pozycji na boisku. Z opanowaniem i właściwy zawodnik gra obrony, która zarządza ochronę drzwi i zapewnia spokój w tylnej części zespołu w dużej mierze zależy końcowy wynik meczu. Najlepszym obrońcą Rosji dziewięćdziesiątych słusznie uważane Wiktor Onopko, którego biografia jest opowiedziana poniżej. Małomówny, opanowany, był przywódcą wszystkich zespołów, w których był w stanie grać.

pisma gier

Wiktor Onopko - piłkarz, który miał szczęście pracować pod okiem dwóch trenerów najbardziej niezwykły postsowieckim. Urodził się na Ukrainie, przeszedł przez system Kijów „Dynamo” Valery Lobanovsky gdzie pracował, a potem następuje przejście do moskiewskiego „Spartaka”, który taxied Oleg Romancew.

Gry filozofia dwoma zespołami został diametralnie, a więc wszechstronny arsenał taktyczny, odtwarzacz lekcje. Wysoki, silny, Wiktor Onopko był wszechstronnym graczem, w stanie grać zarówno w obronie, a bliżej środka pola. Posiadał dobrą technikę, dobrą obsłużyć piłkę. Podczas czasu spędzonego w „Spartakusa”, pochodzący z Ługańska doskonale opanował grę z jednym dotknięciem i nauczył się rozprowadzać dokładną transmisję.

Sam Victor zwane strzelanie strażnika. Pierwszy sezon „Spartakusa” został wykorzystany w strefie rdzeniowej pomocnika, on prawidłowo podłączony do ataków i zdobył wiele bramek. Później został przeniesiony do środka obrony, gdzie stał się naprawdę niezastąpiony.

Chociaż nie jest najszybszym graczem, Onopko doskonale w stanie wybrać pozycję na polu, w stanie odgrywać aktywną i tym samym wyrównał brak szybkości. To było bardzo trudne do pokonania, jest on agresywny i trudno funkcjonować wybór piłki, nie pozwalając graczom oddychać spokojnie ataku.

Termin ukraińskiego futbolu

Wiktor Onopko urodził się w Voroshilovgrad (obecnie Ługańsku), Ukraińskiej SRR w 1969 roku. W tym czasie, lokalny klub piłkarski jest dość wysoki był cytowany w sowieckim futbolu. Kiedy Victor miał trzy lata, „Świt”, nawet wygrał sojusz mistrzostwo. W związku z tym miasto było dobra szkoła sportowa, gdzie rozpoczął swoją edukację nożnej przyszły filar obrony „Spartakus” i rosyjskiej drużyny narodowej Wiktor Onopko.

Pierwszy klub piłkarski - „Stakhanovite”, grał w niższych ligach ZSRR. Wkrótce jednak był postrzegany przez ekspertów z najsilniejszych zespołów w wschodniej Ukrainie - Donieck „Szachtar”. Na drugi „górników” Wiktor Onopko grał do 1989 roku.

W młodym wieku, nie był uważany za utalentowany piłkarz. Podczas gdy wielu jego rówieśników ujawnionych wcześniej i spędziłem wiele gier dla różnych zespołów młodzieżowych, Onopko spokojnie i metodycznie pracował na treningach i stale postępuje. W 1989 roku, korzystając z odtwarzacza wojskowej wiekowej, to zatrudnieni w Kijowie „Dynamo”.

Valery Łobanowskiego, sporządzający ogromny potencjał w odtwarzaczu niepozornym wyglądzie, osobiście namawiał Victor pozostać w systemie, a ludzie w Kijowie gwarantuje mu miejsce w głównym zespole po odejściu liderów. Jednak wolał wrócić do Doniecka, gdzie stał się jednym z kluczowych graczy.

Dylemat z celem nożnej obywatelstwo

Początek dojrzałości piłkarskiej Onopko było spowodowane upadkiem dużego kraju. W 1991 roku Związek Radziecki przestał istnieć, która odbyła się ostatniego singla mistrzostwo. Przed wielu ukraińskich sportowców to problem pilnie wybór - gdzie grać dalej? Sytuacja w rosyjskich klubach był bardziej stabilny, wielu graczy woli opuścić Ukrainę. I nie od razu dokonał wyboru, Wiktor Onopko. „Spartakus” złożył mu propozycję, aby przenieść, ale on, będąc couch potato, pierwszy zdecydowaliśmy się na pobyt w Doniecku. Jednak jego żona Natalia nalegał na pozostawienie, rodzina zaczęła się drzeć sprzeczności. Decydująca była opinia szwagier Victor, który jest jeszcze teściowa przekonać, aby zaakceptować ofertę Oleg Romantseva i przenieść się do Moskwy.

Przeniesiony w „Spartakusa”, a następnie można jeszcze wrócić i zagrać w „Miner” lub „Dynamo”. Jednak decyzja o wyborze zespołu już nieodwracalne. Musieliśmy zdecydować raz na zawsze - Ukraina czy Rosja?

Stając się następcą ZSRR, Federacji Rosyjskiej miał okazję zagrać na mundialu w 1994 roku. Ukraina musiała czekać na eliminacjach do Mistrzostw Europy w 1996 roku. Wśród wielu powodów tego też wyjaśnia fakt, że wielu imigrantów z Ukrainy wybrał obywatelstwo rosyjskie piłki nożnej. Wśród nich, prawie połowa z gwiazd „Spartakus”: Tsymbalar Nikiforov, Juran. Wiktor Onopko zdecydowała również, aby trwale połączyć swój los z Rosja spędza swój pierwszy mecz dla zespołu w 1992 roku.

Uniwersalny odtwarzacz "red-white" zespół

Wielu nie rozumie decyzji Oleg Romantseva zaprosić do zespołu Wiktor Onopko, wychowany w systemie zupełnie inna niż w Moskwie piłkarskiego „Spartak”. Jednak zespół to nowa mieszanka w składzie i wkrótce stał się zupełnie nie do przecenienia.

Wiktor Onopko od samego początku okazał się wszechstronnym piłkarzem, zdolnym do zamknięcia wielu pozycji na boisku. Początkowo był on używany w środku pomocy, gdzie aktywnie podłączony do ataków. W 1993 Onopko, na przykład, posiekać 13 bramek w 43 meczach i został uznany najlepszym graczem sezonu. Niemniej jednak, nadal jest zapamiętany jako najlepszy środkowy obrońca w pierwszej połowie lat dziewięćdziesiątych.

lakoniczne, zimnokrwisty pochodzący z Ługańska wkrótce zdołał stać się prawdziwym liderem zespołu. Wiktor Onopko nieodmiennie wybrał kapitana, który będzie powtarzany i zespół, a także w „Oviedo”.

Furor LM i ruch Hiszpanii

Wraz z „Spartakusa”, spędził kilka pór roku, za każdym razem wygranej w krajowych mistrzostwach. Szczególnie pamiętny rok 1995, kiedy klub Moskwa udało się wygrać sześć zwycięstw w sześciu meczach Ligi Mistrzów. To było wtedy, że wiele europejskich klubów w kolejce dla graczy „Spartakusa”.

Wśród zespół był w lewo, a Wiktor Onopko. W dużej mierze pod wpływem jego burzliwej sytuacji decyzyjnej w Moskwie w tych latach. Gracze „Spartakusa” zwycięstwa w jednym z turniejów prezentowanych na samochód. Drogie samochody zostały skradzione w ogóle, z wyjątkiem dwóch, którzy przezornie przewyższyły prezentu do innych miast.

Kumir Asturia

Wiktor Onopko otrzymał oferty z wielu klubów, ale wybrał skromną „Oviedo”, który zapłacił za to, „Spartakusa” 2, 2 milionów dolarów odszkodowania.

Asturii klub nie świecą w La Liga, które nabyły w połowie tabeli. Wiktor Onopko, a także w „Spartakus” dość szybko stał się kapitanem zespołu, co jest dość rzadkie w hiszpańskim klubie. Trener klubu natychmiast zaczął go używać zamiast Środkowy obrońca Wiktor Onopko, które zapewniają niezawodną i stabilną obronę. Kilka razy w tym kraju najbardziej popularne wydanie nożnej ogłosiła najlepszy obrońca miesiąca mistrzostw.

Rosyjski piłkarz rozplanowane w każdej grze bez śladu, bardzo profesjonalne traktowanie swoich obowiązków. wentylatory hiszpański, subtelnie zrozumieć piłkę, doceniliśmy to nastawienie do biznesu piłkarskiego. Onopko wkrótce stał się prawdziwym idolem Oviedo, który jest bardzo kłopotliwy człowiek skromny i powściągliwy.

Problemy "Oviedo"

Jednak klub szybko zaczął się trząść zawirowań na rynkach finansowych. Victor nie otrzymał wynagrodzenia za dwa lata, dług do nich wzrosła do 1, 5 mln euro. Zespół poleciał do Segunda i Onopko w sezonie 2002/2003 poszedł do wynajęcia, „Rayo Vallecano”.

Jednak klub Madryt na koniec sezonu stracił miejsce w elicie hiszpańskiego futbolu, i wrócił do luganchanin „Oviedo”. Grał dla zespołu w dobrej wierze i w drugiej lidze, w przeciwieństwie do wielu graczy. Nie tylko w przedniej części klubu Onopko zaległego wynagrodzenia, pozostali gracze również nie otrzymują pieniędzy. W proteście, że otwarcie poszaleć i po prostu obsługujących numer na boisku.

Gorące hiszpańskie wentylatory były gotowe pożreć graczy „Oviedo”, gdy zespół zawalił się w trzeciej lidze. Jedynym, który uniknął tego losu, był Wiktor Onopko, który pracował w dobrej wierze wszystkich latach spędzonych w Hiszpanii.

Wracając do Moskwa

Kiedy „Oviedo” stracił miejsce w Segunda, Wiktor Onopko było swobodnie opuścić zespół. Po powrocie do Rosji w 2003 roku, wstąpił do „Alania”, który pomógł uniknąć spadku z Premier League. Wkrótce przeniósł się do gry „Saturn”, który był prowadzony przez Oleg Romancew. Moscow Region klub stał się ostatnim w karierze Wiktor Onopko jako gracz.

Po spędzeniu trochę czasu w Hiszpanii, Victor powrócił do Moskwy. Ukończył trenerów szkół, pracował jako funkcjonariusz w RAF. W 2009 roku przyjął ofertę CSKA i od tamtej pory konsekwentnie pracował tam jako jeden z trenerów klubu.

Victor Onopko. Życie osobiste

Żona legendarnego znalazł kapitana, w przeciwieństwie do większości współczesnych piłkarzy żon - samowystarczalną i aktywnie kobieta pracująca. Natalia Onopko był trenerem gimnastyki.

Eugene córka pod ścisłym nadzorem matki osiągnął pewne sukcesy w tym sporcie, wykonywaną dla reprezentacji Hiszpanii dla wielu dużych turniejach.

Wszystkie najważniejsze decyzje w rodzinie będą przyjmowane wyłącznie za obopólną zgodą małżonków, więc żyją razem od ponad dwudziestu lat.