Charles Barkley - historia sukcesu

Charles Barkley - amerykański koszykarz w NBA, który mówił pod koniec ubiegłego wieku. Grał na pozycji mocy wyjściowej w klubie „Filadelfia”, „Phoenix Suns”, a także w „Houston Rockets” w zmierzchu kariery. Jedenaście kolejnych sezonów koszykówki rywalizować w grze NBA gwiazd. Barkley jest w top 50 wszechczasów graczy National League.

Dojrzewanie

Charles Barkley - native of Alabama, USA. Podczas liceum z facetem, który bardziej niż cokolwiek chciał grać w koszykówkę, nie było to uciążliwe. Nie została podjęta w zespole juniorów z powodu niskiego wzrostu, co sugeruje rolę rezerwistów.

W zaledwie jeden nastolatek lato wzrósł o 15 centymetrów w nowym sezonie pojawiły się już w pierwszym zespole. Barkley wykazały dobre statystyki dla określonej liczby punktów i zbiórek wygrał, ale ze względu na dodatkowe sytości na faceta niechętnie zwrócić uwagę harcerzy drużyn uniwersyteckich.

Od 1981 roku, Charles Barkley grał w koszykówkę dla zespołu Auburn University. Przez trzy lata, młody człowiek kilka razy wybrany najlepszym graczem w serii i przechowywane jedyną przewagę w zbiórkach w NCAA.

Wczesne Praca

Pierwsze doświadczenie zawodowe Barkley otrzymał „Philadelphia 76ers” w klubie, który stał się wigilia (od 1983/83) mistrz NBA. Karol i wśród uznanych mistrzów ligi nadal być jednym z najlepszych w grze w zbiórek. Trener, „Filadelfia” osobiście pracował na rozwój młodych zawodników, zwłaszcza kontrolowania dystrybucji masy ciała w trakcie gry i jej stylu. Charles Barkley grał dla klubu Konferencji Wschodniej w ciągu ostatnich ośmiu lat. W tym czasie on złamał szereg pojedynczych rekordów, od 1987 roku wziął udział w dorocznym meczu gwiazd NBA wszystkie, ale aby zdobyć tytuł z zespołem i nie powiodło się.

transfer "Phoenix Sons"

Wraz z pojawieniem się Barkley w „Phoenix Suns” Zespół rozpoczął złoty wiek. Od kilku sezonów klub był jednym z głównych pretendentów do tytułu, a ciemnoskóry piłkarz został wybrany jako najlepszy zawodnik sezonu następnym sezonie 1992-1993., Wyprzedzając niepowtarzalny głos Michaela Jordana.

Z biegiem lat, zespół opuścił kilku graczy STAR, biznes, „Phoenix” nie poszło tak dobrze. W finale konferencji w 1994 Barkley i spółka wygrali dwa pierwsze mecze na „Houston Rockets”, ale potem udało się stracić „Rocket” serii. Nie jest najlepszym sposobem rzeczy były, a lider „Phoenix Suns”: gracz zaczął gonić problemy z kręgosłupem.

,

Przejście do "Houston" i zakończenie Praca

W 1996 roku sezon aplikacja, zespół z Teksasu była nazwa Charles Barkley. Koszykarz przeniósł się do obozu „rakiet” w 33 lat. Jak się później okazało, był to jego ostatni przystanek w karierze.

W "Houston Rockets" Barkley grał u boku gwiazdy NBA. Niektóre z nich znalazły się wśród 50 najlepszych koszykarzy w historii gry. Jednak, aby wygrać mistrzostwa długo oczekiwany Charles nie przeznaczonych ironicznie. Gracz udał się ustawić rekordy życiowe w zbiórek w tym samym czasie do czynienia z problemami z plecami. W 2000 roku, wydając w „rakiet” czterech pór roku, Charles Barkley emerytów koszykarza.

Na poziomie krajowym

W 1992 roku zniesiono zasadę międzynarodowej, że Stany Zjednoczone National Championship regularne gracze nie mogli uczestniczyć w reprezentacji na igrzyskach olimpijskich. Barkley skorzystał z tych zmian, Charles, Michael Jordan, Magic Johnson, Patrick Ewing i innych graczy "dream team". Barkley pomógł drużynie zdobyć złoto w 1992 roku w Barcelonie i cztery lata później - w domu dla USA olimpiady. Na obu forach, amerykański koszykarz tradycyjnie najlepszy w swojej drużynie w zbiórkach i dostać autograf gwiazdy po meczu, z kolei w kolejce nie tylko fani, ale piłkarze zespołu przeciwnik.

rodzaju gry,

Charles Barkley został uznany za jeden z uniwersalnym i najbardziej wszechstronnych graczy w NBA w ostatnim stuleciu. Amerykański koszykarz wystąpił na pozycji mocy wyjściowej, jednak w każdym z jego polecenia jeden z graczy za niewymiarowe właśnie Charles Barkley. Amerykański wzrost to 198 cm, a Barkley mogłaby „zawiesić się” w ringu, a dzięki potężnym faktury powodzeniem nałożone na wybór graczy walczą z wrogiem, przewyższa go w wysokości 10-15 centymetrów. Jak ryba w wodzie czułem Charlesa i ochronę. Ze względu na dużą prędkość startu, udało mu się powrócić do swego pierścienia i zaatakować kogoś innego. W 1987 roku ustanowił rekord, który pozostaje ważny do dziś: w meczu przeciw „Knicks” zdobył 13 zbiórek defensywnych. Paradoks, ale w imię Barkley, który miał bardzo przyzwoitą prędkość, nawet w już zaawansowanym (koszykówka) dla standardów życia, zwany styl gry, który ma drugie imię „wolno”. Dopiero po jakimś czasie w NBA postanowił walczyć z tym zjawiskiem, a przyczyniły się do regulacji tzw zasada „pięciu sekund”.