Reżim wojskowy w negliżu

A teraz żyjemy w „krótkim informacyjny historycznej wycieczce Dobranoc dziecięcego dla dzieci. Zanim zaczniemy ponosić dobre i wieczne dla mas, po prostu zastrzec kilka rzeczy, więc nie twierdzę powstały w stylu „autora, co za porażka.”

Pierwszą rzeczą, o seksie nie jest prawdą, nie jest dobrze, czysto na zmianę. Po drugie, nie ma „n”, a prawda, historyczne dowody nie będą kłamać. Po trzecie, nie, nie na podstawie Pasoliniego. Po czwarte, nie jest zbiegając się z dziewiątego maja, więc o dziadków nie będzie takie samo. Cóż, jeśli ktoś z was czytać do końca zrzeczenie się, potem zaczynajmy.

W tym artykule, będziemy wam o jednym z chyba najbardziej absurdalnych reżimów politycznych w historii, co w praktyce, bez względu na to, jak to było śmieszne, najbliższa rzecz blisko, że w interpretacji klasycznego implikuje pojęcie utopii.

buty pilotażowe z ludzkiej skóry,

Przez 1919, kiedy to Gabriele D'Annunzio i jego czarnych koszul firm osiągnęło miasto Fiume, pokryte w całości charakterystyczny historycznego okresu powstań, do byłego pilota wojskowego i entuzjastów poety już zakorzenione szeroko znanym w wąskich kręgach.

Odkąd dzieciństwa cierpi na szereg specyficznych zaburzeń osobowości, które są wyrażone w patologicznej żądzy za wszystko, co wiąże się z krwią, przyszły szef „jedno państwo”, które w sumie istniała mniej niż jeden rok, zrobił wszystko, aby przyciągnąć uwagę i tłumaczyć swoje fantazje w rzeczywistość (w ogóle, facet był sukcesem, tak), począwszy od butów wykonanych z ludzkiej skóry, a kończąc na świecami teatru procesji. Upuszczając kilka klastra „prezenty” z powietrza w czasie pierwszej wojny światowej i wrócił do domu jako bohater, Gabriel pewnie postanowił przejść od słów do czynów.

to ogień Marsh

Tak więc, we wrześniu, dziewiętnasty rok D'Annunzio i jego zwolenników, nie wydając ani pocisk wszedł miasto Fiume, który następnie zwrócił się do przyszłego dyktatora na placu zabaw kolejne sześć miesięcy. Wielki pochód, którego uczestnicy żałośnie nazwany „marszu na Ronchi” czy „Marsz sprawiedliwego ognia”, to nie było bez teatralności, włącznie z płatkami róż i salutów artyleryjskich, że złowionych bok marszu, więcej żołnierzy i obywateli po prostu włóczęgów.

Nawiasem mówiąc, to zabawne, ale to jest na „nie całkiem przyjazne z głowy” D'Annunzio sam Mussolini dosłownie „zgrywanie” Jego słynny marsz na Rzym i inne stylowe sztuk z mundurów wojskowych Torchlight procesji.

Nowoczesne Dyktatura

Jako głowa państwa, co jest mało prawdopodobne, aby wyjść poza jednym mieście, D'Annunzio zagrał postać, co najmniej interesujące. Newfound dyktator oficjalnie odwołany w Fiume kary śmierci, organizatorem wielu uroczystości, że od słuchania inspirujących wystąpień politycznych stopniowo rosła w ogromnym orgii z homoseksualizmu, kokainy (co jest spowodowane zakłóceniami w dostawach żywności rozdawane ludziom zamiast prodpayka), a wszystkie inne towarzyszące, wykonane żołnierze najpierw chodzić w czarnych płaszczach i sztylety na taśmie, a następnie miał maszerować nago.

flaga miasta-państwa ambitny zapytał: „Kto jest przeciwko nam?”, a miasto szybko dostał swój własny hymn i stempli.

utopia?

Być może brzmi to absurd, ale to reżim prawa futurystyczne organizowany przez dyktatora jednodniowych, stopień niedostosowania jest moralnie powoli zbliża się do krytycznej temperatury wrzenia, wielu historyków uważa jeden z najbardziej wierny i sprawiedliwy, jaki kiedykolwiek istniał w Europa. Pomimo buty wykonane z ludzkiej skóry, czaszki i inne ponure teatralności D'Annunzio przede wszystkim zniesiono karę śmierci (i, nawiasem mówiąc, dotrzymał obietnicy - przez cały okres reżimu w Fiume nie nakręcono jedną osobę), do poziomu praw wszystkich obywateli, w tym kobiety, oświadczył absolutną wolność słowa, podniósł płace pracowników i ustanowił bezpłatnej opieki medycznej.

Koniec utopijnego reżimu postmodernistycznej przyszedł po około roku, kiedy światowi przywódcy wreszcie chciało się oglądać „heroicznej” wybryki reżim Fiume i jego burmistrz i D'Annunzio w końcu doprowadzony do końca. W innych sprawach, nie umieścić uszkodzoną dyktatora spokojnie przetrwać atak, aby aktywnie wspierać reżim Mussoliniego i zmarł spokojnie w łóżku, w 1938 r.