Najpiękniejsza droga - Pamir Highway

• Najpiękniejsza droga - Pamir Highway

W ubiegłym roku nasz zespół miał szczęście odwiedzić wiele niezwykłych zakątków naszego kraju oraz ogromnej republik byłego ZSRR. Przez 12 miesięcy nasze oczy postrzegane koncentrat piękna, że to trudne do opanowania i umieścić w pamięci. Niektóre fragmenty podróży, imprezy, szczegóły, gatunków, takich jak mokre mydło z rąk wypaść z pamięci. A następnie pomoc pamięć setek naszych zdjęciach. Wszystkie raporty, szkice, myśli, wspomnienia, publikujemy nie tylko dla was, czytelników, ale również dla siebie. Nie zapomnieć. Do spokojnej pochmurny wieczór siedzieć w domu z kubkiem gorącej herbaty i ponownie perenestic tysiące mil w tych wspaniałych miejsc, gdzie możemy odwiedzić.

Dziś, oglądając raport o najpiękniejszej górskiej drodze wszystkich, którym kiedykolwiek jeździł. To Pamir Highway.

Po eleganckie pokoje w pięknym Murgob impregnowane całkowicie spalony łajno, że rzucili się w kierunku Kirgistanie. Znaczna część trasy biegnie wzdłuż granicy z Chinami. Część schludne słupy i druty w niektórych miejscach brakuje. Z drewna w tych częściach napryazhenka.

Karakul Lake (nie mylić z płaszczy Karakul). To zamknięte alpejskie jezioro w północnej części Pamiru w rejonie Góry Zaałajskie. Jezioro znajduje się na wysokości około 3900 metrów nad poziomem morza. Jest to największy naturalny zbiornik wodny na terenie Tadżykistanu. Jej nazwa tłumaczy się jako „Black Lake”.

Ciekawym elementem jest to, że Karakul brzegu jeziora na znaczną odległość leżą na lodzie, lód, i leży na dnie jeziora. O tym, skąd lód, nie ma zgody wśród naukowców. Karakul Basin jest niezwykły fakt, że jest to najbardziej opuszczony miejsce w Pamir. spada ono najmniejsze opady deszczu, około dwudziestu milimetrów rocznie.

Na brzegu jeziora przy dobrej pogodzie można zobaczyć dawną szczyt Communism (7495 m), a teraz Somoni Peak jest najwyższym szczytem Tadżykistanu, a najwyżej położony punkt byłego Związku Radzieckiego.

Lustro wody Karakul nie czarna (jak wskazuje nazwa) i błękit ultramarynowy, błękit zielonkawo, w zależności od współczynnika załamania światła słonecznego, które pada na przezroczystej powierzchni wody.

Na wschodnim brzegu jeziora, w pobliżu autostrad, wsi znajduje Karakul zaludnione głównie Kirghizes.

Typowe górzysty krajobraz pustynny Pamir. Wzrost mocy 4000 metrów.

Po jeziora dokonaliśmy końcowego zatrzymania na Tadżyckiej gleby. Szczelnie obiad, wypiłem herbatę i przygotowane do przekroczenia granicy z Kirgistanem.

Granica poszło bardzo szybko i łatwo. Nie tak jak przy wjeździe do kraju.

W nocy zszedł z gór i po długich poszukiwaniach znaleziono jeszcze komfortowe zakwaterowanie w Sary-Tash - pierwszy wsi Kirgiskiej na naszej drodze. Zamieszkaliśmy w ciemności, więc wiejskim życiu otworzył się nam w całej okazałości jedynie mroźny poranek.

, aby zyskać siłę i odświeżony, jak powinien, udaliśmy się w poszukiwaniu oleju napędowego. Poszukiwania ujawniły, że silnik wysokoprężny w Sary-Tash nie. Wszystkie puszki my od dawna stosowane w górę, tak w duszy stopniowo zaczęła wkradać się w kłopoty. Najbliższa stacja benzynowa wynosiła 50 kilometrów serpentyn i strome przejście.

Tuż przed przejściu Captiva wykazały, że mogą podróżować na pozostałym paliwie ma zero kilometrów. Ale samochód jechał wprost, a następnie stoczył szept.

śniegu spadło w nocy odparowuje w słońcu, i wydawało się, że gotować góra.

Od Sary-Tash bhp chiński utorowała idealny asfalt. Po tadżycki podkładu myślał, że nie idziemy, i latać. Teraz, w górskiej scenerii nie jest samochód wydawał się coś nieziemskiego i jeźdźca.

W pewnym momencie możemy pluć, że zabrakło paliwa w Captiva i zaczął mieszkać we wszystkich pięknych miejsc. to był straszny wstyd przejść całą tę drogę.