Świat Mangistau

• Świat Mangistau

Wybraliśmy się na wyprawę do wspaniałego świata Kazachstanie, na Półwyspie Mangyszłak, lub jak nazywają go miejscowy - Mangistau (Mangystau).

To naprawdę jest inna ziemia, inna planeta, unikalne, rezerwat dzikiej przyrody, setki kilometrów nie spełnia jednej osobie. Tylko tutaj miejscowi nie są do piękna tych miejsc, turystyka jest opracowanie nie chociaż (a może na szczęście). Istnieją ogromne złoża ropy naftowej i półwyspu głównie tych życiu.

Dołożymy krótki zdjęcie w tej nietypowej krawędzi.

Układ Aktolagay. Setki, może tysiące lat temu, to mieści się największy na dno oceanu.

Otrzymuj tutaj rozwiązać. Jesteśmy bardzo dużo na wiatry stepowe. Nie ma dróg asfaltowych do tego miejsca nie prowadzą. A stare drogi gruntowe, które są zaznaczone na mapach radzieckich genshtabovskie dawna zarośnięte. zdjęcia satelitarne Google również nie ma informacji o drogach nie dają. I pojechaliśmy 40 km tylko w kierunku do punktu w całym stepie.

Stanowisko zaskakujące w atmosferze. I nawet tutaj chmury są uśmiechnięte

Przed Urochishchye rozciągnięte doskonale nawet, długie na kilka kilometrów, płaskowyż, na którym jest więcej niż może podróżować 120 km / h, samochód nie ruszy.

Jeden z kredy wymycia znaleźliśmy szczątki pradawnych zwierząt. W ogóle, krawędź jest pełen starożytnych pozostałości. Wszędzie rozrzucone są skamieniałe kałamarnicy kończyny, i tutaj nasi przyjaciele zęby rekina. Ten artefatkam miliony lat, nie mogę uwierzyć.

Seneca piasku. Jest to bardzo nietypowy znaleźć w piaskach pustyni. Głównie wydmy sięgające 50 metrów.

Prawie prawdziwy Desert.

Ustiurt.

W kilku miejscach są grzechotki kilka centymetrów grubości i długości kilkuset metrów. Pęknięcia idealnie gładka, przechodzą przez wzgórza, Buttes. I podejrzewać, że ich wytworzenie jest spowodowane przez płyty tektoniczne zmiany.

W czasie naszego pobytu tutaj nie spotkałem ani jednej osoby.

Tylko wielbłądy i konie - stałych mieszkańców tych krawędzi. Na tle góry Sherkala - świętej góry dla mieszkańców. Należy zauważyć, że jest to jedyne miejsce, gdzie są hordy turystów tu i doprowadzeniu ich autobusy. Fakt ten był niespodziewanie zaskoczony. Można przypuszczać, że bliskość drogi. Na wszystkich innych miejscach jest podróż Mangishlak możliwe, co do zasady, tylko dla napędu na cztery koła.

Na plaży, kamyczki, beztroskie dropsy węża, zapewnienie lokalnego rybaka - nie trujący.

Układ Boszhira. Klondike różnych podróżnych. Cała góra była otoczona obozów grup na SUV-y. W ogóle, rosyjskim. Na Boszhire spotkał się z chłopakami z Ałma oni robią film przy użyciu helikoptera o Mangistau, to będzie interesujące zobaczyć. Podczas wspinaczki na wzgórze na fotografię tego, w środku gór z moich rąk upuściłem aparat i 50 metrów upadki i skoki, spada. Niespodziewanie, po upadku z optyką i aparat przeżył było kompetencje prawne, nawet bateria nie wypadają, co znacznie mnie zaskoczył.

obozem, i tak. Spędziliśmy wspaniały wieczór w ramach jasnych gwiazd, piosenek i towarzyskich z różnych podróżnych.

W godzinach porannych, przewód został pokryty tumankoy, dając jeszcze bardziej nierealne to miejsce.

Sunsets w Kazachstanie szczególnie malownicza.

Karakija. Najgłębsze sucha umywalka w Kazachstanie jeden najgłębszy w Azji (132 m poniżej poziomu morza).

w dnie wgłębienia jest jezioro Batyr, poziom wody, i które są wysoce zmienną obszar. Kiedy jezioro wysycha, dno depresji zostaje pokryta słonych bagien. Nie mogliśmy sobie odmówić przyjemności chodzenia na słonych bagnach.

W drodze do depresji przypadkowo natknął Dolinie rysunku. Na przykład, Pięść Boga.

Wysepka zdjęciu przedniej wydawało blisko i stworzył iluzję, że stoi w wodzie. Szliśmy pieszo do niej około 5 km. Woda nie ma, a temperatura na słońcu jest o kąt 35 stopni.

Olej - główny bogactwo Kazachstanie. Pompy oleju przerywana ze wszystkimi aż do horyzontu.

Chcielibyśmy wspomnieć drogie. Istnieje kilka dróg. Tylko jedna część Jeziora Aralskiego do Beineu jest godna pochwały. Zasadniczo, zabity równiarki i złe podkładu i step, goły step, który pomaga, gdy niemożliwe staje się iść na równiarki.

Zhigylgan Cape (spadania ziemne). Step, wiele kilometrów płaski, jak stół, a tu nagle - gigantycznej awarii, którego krawędzie mają niemal idealny okrąg o średnicy co najmniej 10 kilometrów. Wysokość brak jest 80 metrów.

Dlaczego tak się stało, dokładna wersja nie istnieje.

Na pobliskiej Cape zauważyłem podobny obraz wydaje się być, ziemia zawaliła miliardy lat temu i wtedy, ale to było dawno, a powierzchnia zaczyna spadać, ślizgając piaski porostat i zieleni. Może kiedyś tak samo będzie wyglądać i Zhigilgan.

I to jest niesamowite piękno Morza Kaspijskiego szmaragdowym. Na pierwszym planie opuszczonych wsi, który powstał tu w latach 60. jako wiosce rybackiej na produkcji ryb. Teraz mieszkają tam tylko 3 kłusownika. Jedna nazwa jest Bach, traktował nas na herbatę i karmione świeżą rybę. Brak elektryczności, żyją na baterie, które zmniejszyły się w Aktau tam i wykonują swoje połowy.