Inny Gagarin

• Innym Gagarin

Zdjęcia z życia osobistego pierwszego człowieka, który podbił przestrzeni.

Oraz w trakcie jego trwania, jak i po śmierci rzeźbiony wizerunek Jurija Gagarina idealnego człowieka, symbol komunizmu. Ale jak było naprawdę? Staraliśmy się uciec od stereotypów i przyjmuje się, że każdego roku w historię żucia mediów. W naszym materiale nie ma żadnych oficjalnych zdjęć i standardowe karty w kolorze. Tylko zdjęcia z życia prostego człowieka o imieniu Yuri Gagarin.

Gagarin - fotografią. jesień 1965

Strona w „Star City”, który został zorganizowany na cześć wiosny 1965 roku, astronauci. Lewy - Jurij Gagarin, po prawej - Aleksiej Leonow.

Reszta po locie. Krym, lato 1961.

Yuri A. na wakacjach.

Krym, lato 1961.

Jurij Gagarin z córki.

obejmują się Fidel Castro.

zagranpoezdki. Po jego lotu Gagarin odwiedziło kilkudziesięciu krajów.

Kapitan drużyny hokejowej astronautów „Nasz” Jurij Gagarin. 1963.

trening fizyczny.

Dwa lata po zakończeniu lotu Gagarina jest nadal w dobrym stanie. Lato 1963.

Jurij Gagarin z kamerą.

Gagarin Yury Abramochkin fotografią.

Gagarin córkę Galey rowerowej.

Dar francuskiej firmy Matra: samochód sportowy Matra Djet. 1965.

Sposób wypełnione właściciel „Wołgi”. 1967.

"myśliwych w spoczynku", jesień 1966.

Udane polowanie na kaczki. 1966 Upadek roku.

Jurij Gagarin z córki Galey i Lena. Dwa dni przed lotem, Gagarin napisał list do żony, Valentina. Wiedział, że będzie to bardzo niebezpieczne zdarzenie, ryzyko życia był bardzo wielki. Oto list:

„Witam, moja droga, ukochana Wala, Helen i zaznaczenie!

Zdecydowałem się napisać do Was kilka wierszy podzielić się z wami i podzielić się wspólnie radość i szczęście, że upadłem na dzisiaj. Dziś rząd komisja postanowiła wysłać mnie do miejsca pierwszego. Wiesz, kochanie Wala, jak się cieszę, że chcesz i jesteś ze mnie zadowolony. Prosta osoba, której powierzono tak dużego zadania państwowej - zbudować pierwszą drogę w kosmos!

Czy to możliwe, aby marzyć duże? Po tym wszystkim, to jest - historia jest - nowa era! Następnego dnia mam zacząć. Będzie w tym czasie zadbać o biznesie. Bardzo duże zadanie spadło na moich barkach. Chciałbym zatrzymać się nieco dłużej przed nim z wami porozmawiać. Ale, niestety, jesteś daleko. Jednak zawsze czuję cię obok mnie.

Technika ufam całkowicie. Nie może się nie powieść. Ale jest w tym, że z człowieka niebieskiego spada i łamie sobie kark. Tutaj też coś może się zdarzyć. Ale ja jeszcze nie wierzą. Cóż, jeśli tak się stanie, to proszę was przede wszystkim was, Wala, nie zabić z żalu. Mimo wszystko, życie jest życiem, i nie ma gwarancji, że jutro nie będzie zniszczyć samochód. Dbać, proszę, nasze dziewczyny kochają je jak kocham siebie. Wyrastają z nich, proszę nie uchylających się od obowiązków, córki no mama, a tych ludzi, którzy są dziury życia nie byłoby strachu. Rosną ludziom godne nowego społeczeństwa - komunizm. Pomoże to państwo. Zadowolony z ich życia osobistego, jak sumienie powie Ci, jak uzna to za stosowne. Mam żadnych zobowiązań nie nakładać na was, i to nie jest w porządku, aby to zrobić. uzyskano coś zbyt smutny list. Ja w to nie wierzę. Mam nadzieję, że ten list nigdy nie zobaczysz, i byłbym wstyd dla tej ulotnej słabości. Ale jeśli coś się dzieje, trzeba wiedzieć wszystkiego do końca. Wciąż żył uczciwie, zgodnie z prawdą, dla dobra ludzi, a mimo to był mały. Gdy dziecko czytać słowa Chkalov: „Jeśli będzie, być pierwszy.” Więc staram się je mieć, i będę do końca. Wala chce zadedykować ten lot lud nowego społeczeństwa, komunizm, w którym jesteśmy już wejściu, naszej wielkiej ojczyzny, naszej nauki.

Mam nadzieję, że w ciągu kilku dni będziemy znowu być razem, być szczęśliwym.

Wala, ty, proszę, nie zapomnij moich rodziców, jeśli to możliwe, pomóc w czymkolwiek. Powiedz im ode mnie wielką cześć i niech mi wybaczyć za to, że oni nie wiedzieli o niczym, ale oni nie mają o tym wiedzieć. Cóż, wydaje się, że to wszystko. Żegnaj, moja rodzina. Szczelne Ci uściski i pocałunki, z życzeniami swojego taty i Jura. 10/04/61 Mr.

Gagarin "

Valentina zaledwie siedem lat później czytać ten list - po śmierci męża w katastrofie lotniczej 27 marca 1968.

,