Gdzie końcach cywilizacyjnych

Tutaj jest inaczej. Tutaj góry są wyższe, dłuższe odległości, a cywilizacja jest mniej powszechne niż ludzie. Pogoda tutaj zmienia się co pół godziny, a okazja, aby zobaczyć święte słupy w „komórce” jest niezwykle rzadkie. Nie ma internetu na przestrzeni tysięcy kilometrów. Ale zawsze jest świeży chleb. Tu w lipcu, śnieg i woda - czysta jak łzy. Tutaj, w utraconej ziemi naszej Ojczyzny.

, Wizyta nastąpiło spontanicznie. Urodziła się wieczorem na kolację, i przygotował kilka dni, a czasami pojawia się na drodze. Wyjazd zaplanowano na 1 lipca, ale w ciągu kilku dni, to jest trudne do spełnienia, a pierwszego dnia byliśmy ciągle biegają sklepach. Scurry opóźniony, a my zostawić miasto prawie 22.00. Ahead były tysiące kilometrów - to było, gdy do wyjścia. Już na telefon daliśmy cenne wskazówki, w jaki sposób karmić kota, i gdzie odebrać klucze od mieszkania. Podróż była tak spontaniczne, że nawet pieniądze mieliśmy tylko jeden sposób.

Pierwszy dzień. Trochę trudne. Nie spałem, w lewo w nocy, i niekończące się połacie kołysał. Idziemy nie więcej niż 80 - pośpiech nie jest już żadnego sensu. Dziecko śpi, wygląda bajki. Rzadziej spotkać znajome postacie regionów. nigdzie indziej nie można napełnić zbiornik gazu. Nie udało się znaleźć hotel - pojechaliśmy całą Omsk, ale wszystko jest zajęty. Wyjeżdżamy za miasto i spędzić noc na poboczu drogi w samochodzie.

Na Syberii, niesamowite wschody.

Na drugi dzień. W infrastrukturze drogowej na Syberii :) złe już, oczywiście, nie jest, ale trudno jest jeść normalnie. Na krawędzi motel w ogóle. Z trudem udało się zjeść śniadanie - jedzenie obrzydliwe. Po obiedzie przejazd do Nowosybirska. Tuż przy wejściu do dobrego kempingu, znośnie lunchu.

Miasto jest orgia praworęczny samochody. Trochę jazdy, ale wrażenie jest przygnębiające. Drogi są złe, trochę ciekawy. Wyjeżdżamy. Korek tama. Przez długi czas szukając hotelu na drodze i ostatecznie zatrzymać się w doskonałej motelu. Ładny pokój, doskonała restauracja. Barnauł do 100 km. Travel - 2500 km.

trzeci dzień. Mamy śniadanie i iść do Barnauł nie wszystko, co nie jest kupiony w Ufa - produkty i kupić kilka rzeczy. Ałtaj Territory sprawia dobre wrażenie - bardzo czysty, drogi są dobre na drogach. Barnauł - ogólnie piosenka. Założyliśmy, że byłaby to wielka wieś, ale okazało się, ... W ogóle, moja żona powiedziała, że ​​łapie swoją wioskę, i przeniósł się tutaj :) Zgadzam się - wielkie, czyste, nowoczesne miasto, ogromne węzłów, centrach handlowych ... W skrócie, sen. Jeździć po mieście, odwiedzamy w „taśmy”. Kupić więcej produktów.

Idziemy przez Biysk - małego miasteczka. Wszystko jest zamknięte (niedziela, 17.00), ale w „Eldorado” czas kupić lokalną kartę SIM, i kupił, nawet nie zarejestrował. Staramy się bezskutecznie napełnić butlę gazową. Minęliśmy miejsce śmierci M. Evdokimov. Wielu odwiedzających.

Wprowadzenie Rzeczypospolitej Ałtaj. Pierwsze wrażenia są okropne. Wszystko z pierwszych osiedli po prostu pokryte wczasowiczów wszędzie wszystkich podporządkowuje, kawiarni, muzyki .... Niektóre intrygujące.

katun znajdującym się w odległości jest zanieczyszczane zanieczyszczeniami. Gdzieś widziałem .... O tak, na południu to samo .. jest nieco frustrujące. Jednak po 70 kilometrów wszystko zanika, a my zatrzymać się na noc w małym kempingu w małym domku z prysznicem. Ceny skoczyły - jeżeli ostatnia z wielkiej sali zapłaciliśmy 1400 dzisiaj do domu z grzejnika, wilgoci i komarów w roku 1800. Jednak nie jest światło, włącza lodówkę samochód z falownika do domu. Cool. Pieczeń grill, chodzić.

Czwarty dzień. Marzenie - jesteśmy walcowanie na Chuysk. Bez wątpienia - to jest po prostu niesamowite. Co dziesięć kilometrów gór rośnie coraz wyżej.

Komunikat już nie jest wszędzie przechodzi wszystkie powyższe końcu Seminsky wprost 1790 m. Climbed dobrze, ale górna temperatura wzrosła do 94 i przechodzi na rynochke dar od zatopiona, wzrosła do 104. Należy uważać. Mijaliśmy się na szeregu metki, oczywiście, cyny. Podczas pazur niedźwiedzia prośbą od 800 rubli, a nawet najmniejszy drobiazg typu drewnianego wisiorka - od 100. Nawet yugah kupowane skromne. Chociaż ... każdy żyje, jak tylko może.

W dalej. Chui piękniejsze. Powstanie Chike-Taman. Na przełęczy spotykamy Holendra na motocyklu, przechodząc do Chin sam, ciekawym człowiekiem.

Droga prowadzi wzdłuż rzeki Katun, bardzo ładne. Na jednym z języków drogi i zatrzymał się do robienia zdjęć. Obok postoju z lokalnym dziecka. Sugerowana lipień, wzięliśmy wieczór, umieścić w lodówce.

,

Przechodzą przecięcia Chewie Katun. Goście mają również. Na drugim brzegu campingów. Co ciekawe, nie zawsze tak jest?

Zatrzymaliśmy się na obiad w jakiejś restauracji. Z ledwo zjadł trochę. W ogóle, smutny tutaj z jedzeniem. To prawda, a cena jest niewielka, trzy z około 300 rubli. Tu, w miejscowości, ujrzał napełniania gazem, starając się wypełnić balon. Altaian niechętnie zgodził się na pół wypełnienia, 2, 5 litrów. Więcej - do każdego. Tak ... lot ... Musieliśmy zrobić wszystko w domu. Biały Bom przechodzić. Wiele pomników pomordowanych w czasie wojny - są wszędzie, we wsiach, na drogach. ich wypełnienia, cena benzyny rośnie cicho - już 23.90.

,

Wszystko wydaje się być szalenie piękne i wszędzie chcę zatrzymać i przechwytywania.

,

Teraz droga jest naprawdę Chui :)

góry jeszcze wyższe. Dzięki ogromnej skały spada Shirlama wodospadu. Dla mnie to po prostu wydaje się ogromna, ale to dopiero początek.

,

Idziemy dalej. Przed AKTAS trochę mniej niż sto, ale czas w godzinach wieczornych. Wzdłuż całej trasy górskich potokach, siebie bardziej gwałtownie.

Po raz pierwszy widzimy białka Chu. Imponujące.

Wieczorem około 6, napęd do AKTAS. To jest prawie ostatni bastion cywilizacji na dwóch hoteli w M52, kilka sklepów, Sbierbank,. Benzyna na 24,50. Sprawdziliśmy mapę - brak pieniędzy. Wypełnić je w całości, cystern, pojemników i głębiej w Ałtaju, do pierwszej bramki - Teletskoye Lake. kończy się asfalt i zaczyna dobre równiarka. Jak tylko pierwszy przyciągania - Red Gate.

,

Wcześniej odbyło szlak Pesce-konnej wzdłuż grzbietu grani Aygulakskogo i rzeka Chibit wciśnięte w wąski wąwóz. Został on później wysadzony wąwóz, most układa. Czerwona brama zwana powodu cynobru, w dużych ilościach zawartych w skałach. Teraz tutaj jest doskonałe ściska równiarka między Aygulakskim Kurai i grzbietów. Czas jest prawie 19.00, a my zacząć szukać mieszkania. Sunuvshis na małej plakatu „połowy, sauna na jezioro 5 km”, wpadają w górskim szlaku i pokonywanie brud na pełnym napędzie, idziemy tam, myśląc mimochodem, w rzeczywistości ktoś zaprojektował plakat. Idąc wzdłuż rzeki Chibit rzeki około 5 km na prawie pół godziny. Przyjedziemy - dwa domy i wanną, bardzo zimno. Za domem jest proszony o 400 rubli do nosa. Zawrócić.

,

Rezultatem jest bazą dla 100 rubli do nosa, właściciel jest Ensign granica Aktas, pochodzący z Kumertau. Bardzo szczęśliwy. Jednak, czy towarzyski, czy rodacy nie widziałem, ale trochę nachalny, ale może jesteśmy po prostu zmęczony ... Nocujemy. Mamy drewniany jurty z piecem. Światło z generatora, zakład na kilka godzin. W efekcie mamy obejmują trzymać cały ładowanie i przełącza lodówkę w samochodzie w generatorze.

W piątym dniu. Wstałem przed wschodem słońca, chciałem strzelać, ale w rzeczywistości okazało się być niczym. Podczas śniadania Romka, okazało się, że nowy laptop nie Photoshop lub nawet widza. Idę do „strzelać” do sąsiadów, w końcu znaleźć w Nowosybirsku „Peepers” i 4 photoshopie. Wyjechaliśmy wcześnie. Dzisiaj mam zamiar jechać 150 km do Teletskoye. Prz Ulagan.

,

Szybko osiągnął wioskę Ulagan. Zaskakująco, to duża wieś z porządnych sklepach, Sbierbank, Izby Sprawiedliwości i napełniania! Kupiliśmy chleba. Poglądy dlaczego skośne.

Po drodze zobaczyć małe jeziorko amerykańską złotą kaczkę. Piękne, nigdy nie widział. Chodź Balyktuyul, to od razu przy wejściu, skręcić w prawo na Balykchy. Droga zamienia się w polu toru. Ale maszyny iść, co godzinę ktoś przyjdzie. Wiele nedoprivodov praworęcznych. Nedoprivodam trudny - ciągle wychodzić do siebie. Mijamy kurhany Pazyryk. W Internecie, wiele zostało napisane, w rzeczywistości - niezrozumiały stos zawalonym gruzem.

Zmiany pogodowe bardzo szybko, raz deszcz. Wyobrażam sobie, co by się stało z nedoprivodami.

,

Jednak deszcz niesie. Tor jest gorsza, prawie równiarka.

,

W lesie, na potoku siedzi grupa turystów, idą do Teletskoe trzeci dzień bez samochodu przyszedł za nimi. Mamy wyjął telefon, próbując zadzwoni dzwonek, ale dlatego, że las nie jest widocznych satelitów obiecują zadzwoni dzwonek z góry. Później, po godzinie i pół, związek nadal istnieje, zadzwonił do biura podróży, nie jesteśmy odpowiedzialni, że samochód zniknął trzy dni temu nadal. Obsługa, jednak ...

Doskonała ścieżka przez las, las jest odcięta i nagle widzę pierwszy arkusz. Mam wysokość, nawiasem mówiąc, boję :) I tu jest. Jak się rozstać - nie jest jasne. Ale w oddali - coś wspaniałego ...

,

Wyjeżdżamy do katu-Yaryk.

Następnie, nie powiem ani słowa cool, aby dostać dobrze, ogromny, kurwa i więcej. Tutaj wszystko jest super, super, super, ogromny i po prostu kurwa. Nawet nie mogę odgadnąć, dlaczego iw jaki sposób uzyskać od przyrody takich rzeczy.

,

Rodzaj katu-Yaryk, a pomysł, że nie będą musieli zejść, Zacisnęłam jaja. Zacisnął mocno. Ogólnie rzecz biorąc, jestem boją się wysokości. A potem ... cóż, co powiedzieć coś ...

,

To jest miejsce, gdzie szalenie piękne i przerażające.

,

Jest to miejsce, gdzie orły wznieść się tuż nad przednią szybą.

Należy Katu-Yaryk.

Z drugiej strony wspaniałych upadków Wodospad rzeki Karasu. Sam Katu-Yaryk, oczywiście, wielki. Wysokość stopy - 800 m, długość - 3, 5 km przy 9 obrotów, a kąt nachylenia 10 °. Jest to jedyny samochód na drodze w dolinie rzeki. Droga zaczęto budować w 1987 roku, trzy spychacz, ojciec i syn i siostrzeniec, pracowała na przejściu przez dwa lata. Całą drogę z Ulagan do Balykchy, około 120 km, oni wybierają drogę przez prawie 10 lat.

Większość samochodów z przełęczy wrócić. Idąc w dół za dużo. Technicznie, zejście nawet do nedoprivoda żaden problem. Największym problemem - niezdolność do przekazywania sobie nawzajem, musimy być ostrożni. Zejście jest ogromny. Na drugim zdjęciu pokazuje mały punkt - do „bochenek”. I to jest - tylko jedno przejście kolano. Na dole pomarańczowy - Koparka.

Na zejście mamy do czynienia z Altaian biznesu. Mechanik-koparka nalewa ogromny stos kamieni na drodze, a następnie usuwa je za 100 rubli. z urządzenia. Pomimo faktu, iż w dniu zstąpienia NIE przechodzą dwa samochody. Można to nazwać rzodkiewka ... Nie walczymy złamał bezpośrednio na kamieniach, z tyłu jest bardzo twardy facet na L200 był krzyk, że zwrócona, a teraz zebrał wszystkie pieniądze .... Cyna, w skrócie ...

Ale obawiam Katu-Yaryk szybko uzupełniane. Idziemy doliną ... Chulyshman. To mega-gest. Rzeka jest wciśnięte w skałach, drogi wzdłuż rzeki. Ze skał w 2500-3000 metrowymi wodospadami spadającymi. Ogólnie rzecz biorąc, nie mogę go opisać ...

wyjść patrzeć Chulyshman przesunąć samochód, osoba będzie gwałtownie.

Chulyshman dzikiego i piękny. Chciałbym jeden dzień raftingu na nim.

Do Teletskoye. Ku zaczepami Nissan pickup, powiedział, że most zmyte przez Bashkaus rzeki i jeziora nie przechodzą. Jednak obietnica umieścić w dwa dni.

W zlanie w Chulcha Chulyshman.

,

W ustach jest tam mały kemping, gdzie na ogrodzonym obszarze, można rozbić namiot. Oni także 500 rubli transportowane łodzią na drugi brzeg rzeki. Ponadto, około 9 km wzdłuż złoża Chulcha Uçar może dostać się do wodospadu, którego wysokość wynosi 160 metrów kaskady. Ale pogoda szybko się zmienia, a my nie grozi dziecku chodzić. Pojechaliśmy trochę dalej i na brzegach Chulyshman zrobić jeden dzień odpoczynku.

,

Nasz pierwszy dnevka. Siedząc w fotelu dobrze. Nic nie chce - można kontemplować zawsze. Spróbuj trochę ryby. Na obiad - zupa lipienia.

następnego dnia. Idziemy do Teletskoe. Droga gdzieś mniej, gdzieś trochę lepiej, pasażer tutaj jest bardziej skomplikowana. Natknąć się na małej wiosce Co. - to naprawdę bardzo, godforsaken miejsce, pomyślałam. Ech ... Szkoda, że ​​nie wiedział, co dalej. Chociaż nawet tutaj nie jest jasne, co robić w zimie, kiedy wszystko pokryte śniegiem. Pogoda była nadal błyskawicznie.

Pół godziny, możliwe jest usunięcie coś, co jest potrzebne w ciągu dnia Ural :)

Doszliśmy Bashkaus rzekę. Most naprawdę nie jest. Kiedy - nie wiadomo, więc nie ma solarium ... Pytali nas, czy nie widział ciężarówkę paliwa na drodze ... Jednak ... Most jest prawdopodobnie wkrótce. Brody nie przeszła - mówi wczoraj przeszedł Kamaz i był na przedniej szybie. Co ciekawe, i którzy teraz teletskoye chcą stamtąd? Wyjeżdżamy. Rośnie - pięknym widokiem. I tak wypełniło dolinę Chulyshman. Że będzie to dla mnie zawsze - wieczne i zmienne.

,

Ruszamy z powrotem. Deszcz próbując przerwać nasz obiad i ruszyliśmy do samochodu.

,

Tutaj wylać resztki benzyny. Teraz mamy tylko pół zbiornika. To dziwne, że myślałem źle, albo większe zużycie ... Gdybym poszedł do Teletskoye powrót byłby problem. Mamy nadzieję, że tankowanie w Ulagane. Ponownie Katu-Yaryk ponownie zawroty głowy i termokurczliwych jajek. Ponownie rzodkiewka-koparka. Oto one, bohaterowie kraju.

,

Wspinamy. Gdzieś przed małej leśnej drodze do krawędzi, idziemy tam, gdzieś tam musi być wodospad, widoczne od dołu. Znajdziemy go. Co ciekawe, rzeka nazywa się również Karasu, a także po drugiej stronie Chulyshman :)

,

Jest też bardzo ciekawy dom. Opuszczony, ale ze świeżymi śladami ludzi wewnątrz. Na skraju miejscowości, na skraju przepaści, nad wodospadem. Ładne i nieprzyjemnie.

W Ulagane tankowania. Przed AKTAS w dolinie leży po drugiej stronie Red Gate Kamaz. Dno ma przyzwoitą korku samochodów ciężarowych i małych samochodach. Mamy kręcić. Krawędź półki, jego żona kieruje, a kierowcy, ciągnik czeka na pomoc. Nagle samochód przechylił, dzikie oczy żony, wszyscy krzyczą i Macha - koło przedarł się pęknięcia. Myślałem, że wszystko ... Przychodzi refleksja, że ​​dziecko powinno być obsadzone ...

Czternasty dzień. Rano, zjedliśmy śniadanie, wrócił do Kosh-Agach, młotkiem lodówce, mleko dziecko, ubrany w całości, usuwamy trochę więcej pieniędzy, starając się znaleźć części zamienne i opuścić o godzinie 14.00 w Tuwy. Właśnie z Kosh-Agach, że hamuje Srebrny Patriota (Patriot jest trzecim, co widzę na całą podróż), którzy byli przed nami minut do 10. To pograntsy 4, sprawdzenie dokumentów i pozwoleń. Jest to czwarty check - nic dziwnego, zamówiłem :) pominąć wiele Ałtaj radarów.

Ostatni wsi Ałtaju.

Do widzenia? Taj.

Następujące osoby praktycznie znikają - mały tor i kilka owczarniach letnich. Away - ogromne stada.

,

Czasami Navigator zapewnia fajnych rzeczy - na przykład, że CPM przed towarzysza Buguzun, w rzeczywistości okazało się, że jest co.

rozpoczyna Buguzun podania. W przeciwieństwie do internetu, polecieliśmy go vlegkuyu - po ciepły klucz jest po prostu dziecko rozmowa dla żłobków. Droga do niego idzie prosto na Buguzun rzeki. Natura też się zmienia. Całkowicie brakuje drzew, tylko łąka do góry. Nad grzbietem Chikhacheva - innego świata.

Cześć Tuwa.

,

Przejść Buguzun 2440 m.

Tuwa drugiej. To czuje się w prawo. Nie ma wokół ośnieżone szczyty, gdzie trawa jest wyższa i szersza przestrzeń.

,

Idź na Tyve łatwiej śledzić ledwo widoczne, a zatem nie jest głęboka. Każdy przejaw cywilizacji zniknął jako klasa. Mijamy Knoll wzgórze, ale nie ma śladu ludzkiej obecności, ale czasami rzadkie utwory.

Jeśli Ałtaju - krainy rzek i strumieni, z Tuwy - kraina czystych jezior.

Zgodnie z planem dzisiaj, spędzając noc na jeziorze Hindiktig-Khol. Tor jest bardzo dobra, a my jedziemy szybko. I wtedy sobie sprawę, że my jechaliśmy wspak - Hiindikting pozostaje zmarginalizowania. Możemy zawrócić, iść z powrotem. W siodle, przewodzie Saryg-Khovu dziesiątki koleinach, a my niby idzie dobrze, ale jest mała kałuża, i tak dalej, zredukowano kamienie zaczynają chodzić i usiąść ..... Tu wybuchła w zimny pot.

To było od razu jasne, że samochód usiadł na duszy. Rolka otwiera ogromne drzwi z trudem, jak iw wodzie. Próg całkowicie w wodzie. Godzina 18.00. Around - nie dusza i absolutna pustynia.

Zebranych z góry kotwicy w tym przypadku okazała się obrzydliwe. Gleba była słaba i nie posiadał. I zdobył go i klina z rzędu, i głębokie, i za każdym razem został wyciągnięty. Brud sam nie prokopnut - gruba warstwa trawy dał łopata kij. Robiło się ciemno. Z ziemi to rosła, a potem po prostu tak nagle zniknął Tuwy. Przez 20.00 było jasne, że samochód nie ciągnąć do przodu. W trakcie poszedł wciągarki ręczne do trakcji temu. Zalebedilis za przyzwoitą kamienia przez dwóch rozszerzeń. Przez 20.30 kamień zwymiotował. Samochód był na miejscu, ze już trochę wymięty HJ przedniego skrzydła - Jack poszedł do bagnistej glebie tak, że potem trudno do nich dotrzeć. Jeszcze dalej - bardziej kamień. Umieszczenie „Handle” Trzy rozszerzenia - nie wystarczy. I trzymać się wszystkich przedniej wyciągarki - pod kątem większym niż 90 stopni. Szczelność, twarz zamienia się w suchym trzaskiem ... ciągnie rolkę i samochód spada. yyyy ..... już zmierzch. Zaczynam ciągnąć uchwyt twarzy, aby podnieść HJ ... W skrócie, zrzucając dalsze seks, powiedzieć - i tak nigdy nie lubiłem sport i konkursy, ale teraz, stojąc po kolana w bagno błoto, wszystkie udelali brudu, patrząc na siedzeniu kierowcy, skąpany w błocie ... Jestem bardziej świadoma obcości zabawy.

Godzina 22.30. centymetr maszyna jest wybrany z boku suchych, jeszcze trzy godziny i mają szansę być na sucho, jeśli znowu nie rzucać się kamień. Dziecko śpi w samochodzie. Widzę reflektory. Biegnę. UAZ z Tuvinians. Mówią, że nie tylko benzyny, ale wciąż muszą być wybrane. Zaczyna drgać. Zero. Innym UAZ. 23.30. Innym bochenek. Tuvan piętnaście osób, a problemem jest to, że ktoś jest pijany. Żona przeżywa, siedząc w samochodzie z dzieckiem. Godzina 00.00. Nie przez siebie, ale trzeba dostać się do samochodu. Zarówno przylgnąć UAZ na innym okiem i w zespole zaczynają ciągnąć pod różnymi kątami. Dzikie tryska Spark UAZ + bochenek pociągnął mnie. Oferują one wylać je na szczęście, zaprzeczyć, z racji nie mają. Czułem się sytuacji ucisku, ale mamy zamiar szybko i odchodzą. Uazik się w pierwszej 10-litrowy zbiornik z benzyną. Wstaję gdzieś na pustyni w niektórych skał. Zasypiamy na siedzeniach. W nocy ktoś przechodzi przez i sygnały.

Rano. Wszystko w błocie. Chodź Hiindikting-Khol. W sumie 20 km. Walczymy pół godziny. Droga nie jest w ogóle. A może po prostu gdzieś się zgubił. Wystarczy przejść się na wzgórze prosto na pustyni, poprzez wysokości 2448 wychodzić na jeziorze. Później na mapie, znalazłem sposób i gdzie chodzi na brzeg. Znajdziemy to koleiny koleiny i zejść do jeziora. UFFFF ...

Czysta woda Hiindikting-Khol.

Gotowanie obiadu. Zdecydujemy. Początkowo planowano, aby przejść do Mugur-Aksy, a przed nimi było nie więcej niż 32 km. Ale stojąc na brzegu jeziora, widziany bagien, a po wczorajszej już przerażające przygody. Zwłaszcza tutaj nie podróżują w ogóle. Lokalna przesuwając w ten sposób, a to prowadzi do Kyzył-Khaya. I rzeczywiście, jesteśmy więcej niż jeden dzień w Tuwy iw tym czasie widziałem tylko trzy samochody. Więc jeśli usiąść ... W końcu zdecydowaliśmy, aby nie szukać bardziej ryzykowny i przejdź do Kyzył-Khaya zresztą po wczoraj, a benzyna nie jest tak dużo. Stojąc nad jeziorem zmieniłeś zdanie - zimno, dużo komarów, a po wczorajszym nastroju nieznacznie spadła.

Wracamy tą samą drogą przez góry, z powrotem do zasadzki. Teraz jest jasne, że dostanie cool. Szekla podbicie lewo i śrubokręt, ale również w trawie startujący z ostatniego walca wciągarki.

Idziemy wzdłuż tej ścieżki. Ona nakatana dobrze, logika powinna iść w Kyzył-Khaya. Idź godzinę - jest potwierdzone. Droga sama staje się o wiele lepiej, istnieją mosty. Maszyna zaczyna drgać.

Wyjeżdżamy w Kyzył-Khaya, godzina 17.00, przeszedł od jeziora zaledwie 54 km. W Kyzył-Khaya nawet gorzej niż myślałem. W języku rosyjskim w ogóle nikt nie mówi, dobrze, trzeba przyznać, męską populację pijaństwa. Wiele krzycząc coś i show. Przez pokład kikuta wytłumaczyć się z kobietą z dzieckiem i pozostawić.

Samochód nie ciągnąć i stale stragany. Wymienić filtr paliwa - nie pomaga. Poza miastem my tankować z puszek. Benzyna jest mały, to okropne, maszyna troit, potrząśnięć we wzroście straganie. Innym dodatkiem jest zapomniany nakręcić nasadkę do zbiornika.

No dalej, tylko straszne, obrzydliwe równiarka. Więcej niż 20 km / hw samochodzie same otwarte uchwyty na kubki i schowki na rękawiczki. Lewa przerwy wiosna w dwóch miejscach - teraz kielich jest już cztery zakręty.

Droga biegnie wzdłuż granicy z Mongolią - 80 km wzdłuż granicy. Nigdy nie widziałem granicy państwowej. Rzeczywistość jest bardziej prozaiczna - brak Wielki Mur - wystarczy drewniane słupy z pojedynczym rzędem drutów i okresowo kilometr piękne kolumny. Z drugiej strony - Mongołów. Ale wszystkie takie same - ten sam namiot, to samo owiec i jaków.

Dziki Tyvy drogowego.

Mongolia.

Zużycie paliwa - szalony, to kończy się szybciej niż my zbliżamy się do stacji benzynowej. Według niego tylko w Hondergee, to jest około 200 km. Gdzieś droga lepiej iść 60. Zubodrobilovka straszne, czekając na coś zagremit. I tutaj :) Prawie Odkręć piastę, istnieją tylko dwie śruby. Szybko dokręcić dwa, chodźmy. 140 km od Kyzył Khai mamy wszystkie cztery bochenki.

Te małe problemy drogowe przyprawione, co dzieje się wokół. To samo opuszczony i urody. Droga biegnie wzdłuż kalenicy Cagan, a kończy przepustkę Koge-Dawa 2400 m. Przepuścić piękne drogi już jest doskonałe.

Droga znowu nieznacznie spada. O godzinie 20.00 na przystanek na lunch :) scalić wszystkie ślady puszek benzynowych, wew. zbiornik jest odprowadzana nawet z generatora. Uzyskać pełny zbiornik i kolejne 5 litrów do stracenia. Pamiętam wczoraj kanister i Bucs w błocie. Kto naprawdę poznać ich zależność od samochodu i dzikości tych miejscach.

Idziemy, jest już ciemno. Godzina druga w nocy, z ciemności na zemdleć z ciemną postać i pręt zwalnia nas. Przez okno Pytam, kto mówi, że straż graniczną. Nie daj się sprzęgło, pytam, gdzie jest także wtedy, gdy samochód. Wreszcie daję dokumenty ponownie przekazać czek. Mówi się, że do Czadan ponad 150 km. Ten osioł, benzyna nie jest wystarczające. Postanawiam przejść całą drogę do Chakasja. Przez wczesnym rankiem odwiedzimy Czad najnowsze kropli (na szczęście pogranets mylone odległość) silnik benzynowy już skurcze. Kupić napój wody też minęło. Ten ostatni pił więcej wody do jeziora, tylko trochę herbaty na kolację i wszystko. Mamy przyjemność picia. napełniania zbiorników i innych.

Zachodnia Tuva ... To naprawdę dziki kraj nie zawsze przyjaznych ludzi. Ten opuszczony obszar z całkowitym brakiem dróg, komunikacji, a niektóre lub podstawowej infrastruktury. Nie ma sklepów, nie ma stacji benzynowych, żadnych oznak, nic. Nie może być naprawdę przerażające. Strasznie z tego, że jeśli coś się dzieje, wziąć pomocy po prostu nigdzie.

Oczywiście, nie wszystkie z Tuwy zły i zła, ale problem polega na tym, że niektóre z nich - dwa dni i 400 km spotkaliśmy tylko 6 samochodów, dwa i cztery bochenki UAZ. Ten kompletny brak chodnika. Kiedy dotarliśmy do Kyzył-Khaya, miałem nadzieję Czadan pójdzie droga. Ale poznałem zubodroitelnoe kierunek. 140 km jechałem wzdłuż granicy państwowej, z wyjątkiem słupków granicznych. I nie było nikogo - ani strażnicy, ani Tuvan wiewiórki - tylko w skrajnych ilościach. Natura zachodniej Tuwy charakterystyczny. Niemal całkowity brak lasów, wzgórz i trochę wody - Western Tuwy. Po kawałku Ałtaju grustnovato. Chociaż, oczywiście, nadal jest piękne i niezwykłe. Później, baza danych master, gdzie zatrzymujemy się powiedzieć, że Eastern Tyva nawzajem. To jest sto razy bardziej spokojny region, z tajgi, gór i rzek. Ciekawy przypadek z życia ...

I jeszcze będę tu wracać :)

Dzień, który jest już szesnasty ... w pewnym sensie. Poszedłem całą noc. O Czadan nie powiem, a więc połów grozę tuwińcy :). Weszliśmy w Chakasja. Rano przespać. Noc nadal obchodzone OPM - ciemny przelana na ciemnym przełęczy gdzie policjant z latarką-FOB napisał mi w zmięty magazynu.

Śniadanie nad brzegiem rzeki, jednak drzew - to wielki, zbyt. Wyraźnie widoczna zmiana geografii, ponieważ to, co jechał całą noc.

Śmiało, zdać zdać Kuru-Kul, teraz właśnie Chakasja :)

Kartografia nawigator tutaj jest imponująca :) Żółty - rysowane drogowy niebieski cienka linia - prawdziwy tor.

wygląda normalnie asfaltu, wskaźniki tankowanie. Było komórkowej. Imek pojechaliśmy do miasta, przy głównej ulicy, jest przyzwyczajony do „progi zwalniające”, nie mają czasu, aby spowolnić, a my zerwane kolejny kawałek na wiosnę, która jeździ na ulicy i pierścieni. Kupić coś do jedzenia.

Gdzieś na przełęczy zaczynają się rozgrzać. Zamierzam otworzyć maskę i op-la ... Ze względu na fakt, że nawet po opuszczeniu Ukoka pęknięcie pokrywy zawias po lewej stronie teraz złamał blokadę, albo raczej szekla. Z ledwo otwarte, potem długo nie można zamknąć.

Czas w godzinach wieczornych, nie jest jasne, gdzie spędzić noc - bardzo gęsto zaludniona część Chakasja. Nagle zdajemy sobie sprawę, że Sajanogorsk - to Jenisej. Ohrenet ... Wielka rzeka syberyjski w odległości 68 km od nas. Idziemy tam. Chcemy stać na brzegu, ale zauważyć niewielki wskaźnik, hostel „Cedar”. Wzywamy, by dowiedzieć się, i ofigevaet - dla zupełnie absurdalnym pieniędzy dostać ogromny dom z energii elektrycznej, ogrzewania, 6 gniazd, umywalka i biotoalety, ale dodatkowo także ciepłą kąpiel kąpać. Osobno niesamowite obiad. Wydaje się, że są gdzieś w pobliżu raj ... Następnego dnia. Ze względu na fakt, że Tuwy przeszły szybko, czas ma karetkę. Stanęli na Jeniseju, spojrzał na GES. Nie chcę przez to powiedzieć, że znacznie uzależniony. można oglądać tylko z tarasu widokowego, ona daleko - strefa zakazana jest ogromna. Po wypadku, o dowolnej Tour No zapytania. Ponadto, w przyszłym miesiącu oznacza rok, a praca jest w pełnym rozkwicie na spotkanie z Putinem, krótko mówiąc, nie ma nikogo, co potrzebne.

Poszliśmy na zaporze Sayano-Shushenskaya. Wrażenia są jeszcze ci ... Wydaje się, aby zobaczyć piękno, trzeba gdzieś pójść na łodzi. Patrzyliśmy, a potem jeszcze wieczorem przyszedł, i wszystko.

Staliśmy w doskonałej kempingu prywatnej „Cedar”, przed osiągnięciem 20 km do elektrowni wodnej, po lewej stronie, do miejscowego ośrodka narciarskiego. Gospodarze - Alex i Olga. Base - Super. Jeden z najlepszych doświadczeń. Gospodyni przygotowuje po mistrzowsku, domy na 5+. W ogóle, kto pójdzie, polecam. Hydro-satelita Mainskaya HPP, gospodarstwo pstrąg. Ceny są z pewnością barbarzyńskie, ale chciałem świeże ryby na kolację.

Po obiedzie udaliśmy się do robienia zdjęć z Sayano-Shushenskaya HPP.

Tak więc, choć nie jest jeszcze tak nie rozumiem, nie czuję się jak w domu jeszcze. Zdecydowaliśmy się zdjąć z marzeniem wielu. Na nawigatora zorientowali - 1900 km. Wiele nieplanowanych rolki ... Long spojrzał na nawigatorze, konsultowany z Alexis i postanowił przejść przez zachodnich Sajany, po drugiej stronie drogi od drogi, okazuje 1300. Rano zaczynamy.

Po drodze, oczywiście, zwiedzamy muzeum w Szusza. Trasa wydawała się nieco ciasne, oprócz wielu ludzi, a sami nie mogą przejść w dowolnym miejscu. Pozostawiając połowę - iść dużo dalej.

Jedziemy cały dzień, droga - dobry równiarka. Opatrunki są bardzo małe, często korzystają z kanistra. Maszyna jest znowu bardzo tupit i nie dzieje się na wzgórze. Mimo to, moje założenia były uzasadnione - pompa benzyna kirdyk. Zatrzymujemy się na przełęczy, ściąga siedzenia, podziału otwarty zbiornik, nową pompę paliwa - jedziemy :)

W urlopu wieczorem na M53 ma do Krasnojarska. Obiad w kawiarni, jedziemy całą noc. Road - ATAS. Nie oczekuję tego od Federal Highway. Brak całe kawałki, dużo remontów, wyposażenia, równiarka czasami nie więcej niż 40. W drodze powrotnej, przy wjeździe do tego obszaru, zatrzymaliśmy się na kempingu w nocy już zbliżył się do człowieka na TLC 70, zapytałem, czy to nonsens wkrótce się skończy. Zastanawiam się, co właściciele samochodów osobowych czujesz? W ciągu dnia bardziej interesujący niż w nocy. Około Syberii. Syberia i dla mnie to przede wszystkim dziedzina Wierzba Jurek.

Podjęcie miast Kansk Tajszet, Tulon, wyprodukowany przygnębiające. Wieczorem - Irkuck na horyzoncie. Camping nikt w przedniej części miasta. Próbuje go znaleźć już w kraju, na M55 w kierunku Slyudyanka, ale nie w zasięgu 50 km. Powrót w Irkucku, przejdź do Listvyanka. Nocujemy w samochodzie.

Nie chciał nam dać. Absolutnie. Zbyt wiele problemów do spontanicznych decyzji. Pierwsze różnice. Potem spędził noc w samochodzie w Listvyanka. Rano jedziemy do Irkucka, od dłuższego czasu poszukuje części zamiennych, rynku ... Nawiasem mówiąc, oddział Irkuck klubu UAZ Patriot - niezwykle czuły ... Zawsze wiedziałem, że naklejka klub „UAZ Patriot” można ... 30 odsłon i zero .. ale najpierw 70-ka tormoznutaya TLC chętnie wyjaśnił mi, gdzie rynek jest i jak się dostać.

Zakupione części, pojechał do sklepu. Wypełniamy je i przejść do M55 Ułan-Ude. Na zejście do podjęcia Sludyanka słynny Baikal omul wędzone prosto z grilla. Eden, pieczenie go. Idź wzdłuż BAM, po prostu nigdzie. Albo nie ma miejsca, aby przenieść BAM do brzegu, albo w ogóle nic. Mijamy z Irkucka 320 km. Przyjechaliśmy na piaszczystej zatoce, istnieje ogromna ilość kempingach Buriacki i prostych maszyn.

Godzina 22.00. W szoku I zawrócić i wrócić. Przejść przez całą noc, wrócę do Listvyanka. A 6 rano świadomość, że nie ma również miejsce stać :( Listvyanka - ślepy zaułek kempingów i hoteli Hmm ... Otwórz w końcu Internet, zrozumieć, że wczoraj miał iść na Chuvyrkuy i nie wróci .... cholera. ... zdecydowaliśmy się na Olkhon najbliższego. jest to droga wzdłuż jeziora, gleba na nawigatorze. Suma 210 km. dziecko nie ma nawet czasu, aby się obudzić. Zaczynamy.

Bardzo szybko, ziemia jest pogarszająca się i zamienia się w tor tajga. W silniku jakiś trzask silny. Jesteśmy już dzieje na tym torze 10 km od najbliższej miejscowości. Znajdę przyczynę hałasu - gidronatyazhitel górę łańcucha zaklinowane. Bardzo zaskoczony, kiedy okazało się, że w pudełku :) mnie oszczędzić. Śmiało. Kilometry przez 20 much w boksie i oddziela bagażnik ...

Yyy ... a co najważniejsze, stracił jednego buta w szafie ... :( Kanistry wtopić się w zbiorniku wody do kanalizacji w celu zmniejszenia młotka, umieścić w miejscu bagażnika, teraz jest kąt na płycie bezpośrednio na dachu. Yyyy ...

To zajmuje kolejne 10 km Whistling od dołu przekształca się krzyki i zgrzytanie tylnego koła. Ponieważ nie było tam „żołnierze” w bębnie, odwrócić go, ale jest OK. Chodźmy. Nie idź - wrzeszcząc i zgrzytanie. I ujawnić piastę i ... Tutaj jestem naprawdę zimny pot. I wyciągnąć zewnętrzną łożyska - ledwie odwraca, jak smar na ziemi. Wynajmowane Piasta - wylewa się całkowicie ze względu na wewnętrzne rolki nośne. Najbliższa wioska - 40 km przez tajgę. Nie śmieszne.

Nie wiem, jak ktokolwiek, ale robię, chłopaki, nie mogę zmienić orientację. Zawsze poszedł za nią w służbie. Robimy audyt. Istnieje jeden alternatywny łożyska, a piasta zapasowe już wciskane w łożyskach, ale wyrzucić szpilki. Zaczynamy najtrudniejsze - usunięcie separatystycznego pierścieniu wewnętrznym. Szary palnik do cięcia. ciepły żona, ja dolblyu dłuto. Mamy zjechać. Jest wciśnięty w nowej klatce, umieścić łożysko, umieścić na piaście, zabierając ze zewnętrznej piasty koła zapasowe, jest to również jeden klip perepressovyvayu. Put, smar, zbieram.

Cholera! Chuvsvuyu jak bohater! To było bardzo niewygodne. Byłem gotów iść do wsi 40 km o pomoc. Najbliższa wioska znajduje się 50 km dalej, zdecydujemy się iść bardzo powoli, ale mimo wszystko dotarły do ​​tego nieszczęsnego Bajkał! Spokojnie iść, stawia droga jest znacznie się poprawiła. Ale czasami nie.

Chodź czternastej - i jesteśmy w nadmorskiej miejscowości, i lo! Nie MTS. Grał na plaży - mamy wstać. Brawo! Długo oczekiwany urlop!

Jest to bardzo czysta woda.

Dzisiaj jest drugi dzień, jak mamy na jeziorze, i wydaje się, że 22 dni. To prawie koniec naszej podróży, nagle, który przyszedł do tej pory. Prędkościomierz 8864 km. 1352 litrów benzyny spalone. Lista niepowodzeń na drodze przyzwoitości, po prostu otrzymuję żadnych bułgarskie 4 razy. Jutro mam zamiar zmienić amortyzatory, sprężyny (Nawiasem mówiąc, jest również druga seria) - i być może w tych docieramy - teraz urządzenie nie pięty. Konieczne jest, aby sprawdzić olej w osi, zawieszenie rozciągnąć, aby związać tłumik, aby spróbować zabezpieczyć kaptur. I Start.

Poszliśmy na ryby i odpocząć, zrobić łodzie.

Aby przejść - to w porządku. Dokąd pójść - też :)

Pamiętamy trasę, znowu pić szampana i spokojnie siedzieć na plaży.

Bajkał jest również zmienna.

​​Jest dobrze. Wszystko jest cicho i nikt nie boi.

Pięć dni na Bajkał szybko minął. Rano, powoli, możemy wstać i iść. Homeward specjalne przygody nie spowodował. Szeleściły oś tylna, otwarte na marginesie po Kansk, opróżnił trociny, zmieniły się w tym samym czasie uszczelnienia olej płynący strumień, i więcej. Podczas pierwszego etapu osiągniętego Krasnojarsk, spędziliśmy noc w hotelu. Rano, mamy w samochodzie, a nawet w jednym etapie w dwóch dniach dotarł do domu.

Byliśmy zadowoleni. On przyniósł nam do domu. Podczas tej podróży, stał się czymś więcej niż tylko samochód. Ekspeditsionnik - przyjaciel. Tylko tam okazuje się, że prawie wszystko zależy od niego. Jest więcej niż samochód. Jest to fragment siebie. Mam nadzieję, dla niej, jak również do siebie. I ta część - nie jest już kawałek żelaza.

Dom. 13860 km. To bardzo dużo. Ale to było ekscytującą podróż. Mijaliśmy wiele. Cztery z kraju. Ałtaj, Tuwy, Chakasja, Buriacji bit. A kilka obszarów. Widzieliśmy różne osoby. Ałtaj, Tuwy, Chakasja, rosyjskim. Ktoś normalny, ktoś zły, ktoś pofigistichno. Prawie wszyscy byli zaskoczeni dowiedzieć się, gdzie jesteśmy. Nawet więcej - nauka trasą. Wiele dni bez komunikacji. Na swoim żywności i energii elektrycznej (lodówka, nawiasem mówiąc, umarł tuż przy wejściu do Bajkału). Widzieliśmy dużo. Rzeka, gdzie spragniony. Góry, które chcesz oglądać. Jezioro, w którym chce się żyć. To miejsce, gdzie bardzo niewiele osób.

Jesteśmy zadowoleni. Zawsze będę pamiętać o Chulyshman kosmetyczny, ten jasny zielony i tysyachemetrovye ściany. Będę pamiętał, jak minął kół moreny Aktru. Na zawsze wyryte w pamięci marzenie młodości - wieczny odpoczynek od Ukok, miejsca, w których trudno jest się dostać, a jeszcze trudniej odejść. Dzikość Tuwy, a jego prymitywny piękno. Długa droga i czyste łzy Bajkał. I będę tu ponownie.